Dom utraconych recenzja

“Nie dawały jej spokoju różnice, jakie występowały przy obu zamordowanych. Dlaczego jeden został wystawiony na widok publiczny, a drugi ukryty w podziemiach, z dala od oczu innych ludzi? I o czym myślał morderca, wciskając Alvaro w oczodoły przedmioty związane z portem, a Ignacio ziemię i żwir, które znajdowały się w podziemiach Cortijo? Czy liczył na to, że ktoś z przedstawicieli lokalnej młodzieży znajdzie zwłoki? Czy raczej chodziło mu o to, by ciało chłopaka zgniło w czeluściach posiadłości?”

"Dom utraconych" to książka, która już od pierwszych stron wciąga w wir mrocznych tajemnic i emocjonujących śledztw. Katarzyna Wołwowicz w drugim tomie cyklu o profilerce Carmen Rodriguez stworzyła historię, która łączy klasyczne elementy thrillera z unikalnym klimatem hiszpańskiego miasteczka owianego tajemnicą.

Carmen powraca do rodzinnego miasta, by zmierzyć się z serią brutalnych zabójstw. Każdy trop prowadzi do nawiedzonego domu Cortijo Jurado, który sam w sobie jest bohaterem tej opowieści – pełnym mrocznych sekretów i tragedii przeszłości. Mamy tu również piękne połączenie wątków kryminalnych z elementami psychologicznymi, dzięki czemu nawet nie jesteś w stanie stwierdzić kiedy jak, a starasz się rozwikłać zagadkę, a także chcesz poznać głębiej samą bohaterkę.

Ogromnym atutem tej powieści jest wielowymiarowość. Carmen to nie tylko doskonała profilerka, ale także kobieta zmagająca się z bolesną przeszłością. Jej relacje z inspektorem Javierem Bardenem są pełne napięcia i niedopowiedzeń, co dodaje historii wiarygodności i sprawia, że śledzimy ich współpracę z zapartym tchem.

Katarzyna Wołwowicz zadbała o to, by każda strona niosła ze sobą napięcie i pytania, na które odpowiedzi szukamy do samego końca. Fabuła zaskakuje zwrotami akcji, a zakończenie pozostawia z mieszanką satysfakcji i pragnienia, by jak najszybciej sięgnąć po kolejny tom.

"Dom utraconych" to idealna propozycja dla miłośników kryminałów i thrillerów. Jeśli lubicie historie pełne mroku, tajemnic i psychologicznej głębi, ta książka na pewno Was nie zawiedzie.

Zarówno Dom utraconych, jak i pierwszy tom serii, mają świetnie nagrane audiobooki, czytane przez Filipa Kosiora. Słuchając fragmentów, poczułam klimat grozy, napięcia śledztwa i sposób myślenia Carmen. Filip Kosior doskonale oddaje atmosferę tej historii, a ja z czystym sumieniem mogę polecić tę formę dla fanów audiobooków!

“- Carmen? Wszystko dobrze? - Javier podszedł do niej, widząc, że klęka i wydaje z siebie dziwne odgłosy, niezrozumiałe dźwięki. Nie wiedział, czy płacze, czy się śmieje. Miał wrażenie, że robi obie te rzeczy na raz.

- Przepraszam… - powiedziała, ocierając łzy i jednocześnie nie mogąc opanować histerycznego śmiechu. - Wybacz mi. Nie wiem, co we mnie wstąpiło.

- To naturalne, że nie wiesz, co myśleć. Ten człowiek wyrządził ci wiele złego, a z drugiej strony masz do czynienia z ofiarą seryjniaka.”