Rozwód po polsku. Strach i nadzieje recenzja

... I że Cię nie opuszczę aż do śmierci. Biała suknia, obrączki orkiestra i piękna sala. A potem bum kurtyna opada i przychodzi szara, smutna rzeczywistość. I kłótnie o brudne garnki, o nie wyniesione śmieci czy o kolejną nową parę butów. Koniec. Teraz szybki rozwód i można świętować odzyskanie wolności. Oczywiście w klubie z alkoholem. Przecież nowy etap w życiu należy świętować z przytupem.
Ale czy rozwód to naprawdę szybka sprawa jak pójście po bułki do sklepu.

Rozwód po polsku to zapis rozmów z osobami, które albo są w czasie rozwodu albo właśnie go otrzymały. Oprócz tego autorka przytacza szereg wywiadów z adwokatami, sędziami, którzy z własnej perspektywy omawiają problematykę rozwodów. Znajdziemy tu historie nie tylko polaków ale także ludzi, którzy zawarli związek małżeński z obcokrajowcami czy ludźmi z pierwszych stron gazet.

Wywnioskować można, że w Polsce wcale nie jest tak łatwo się rozwieść. Że zdanie wyszłam za mąż/ożeniłem się zaraz wracam nie jest do końca prawdziwe. Rozwody ciągnął się latami, każdy jest już zmęczony. Ludzie wolą iść na ustępstwa byleby mieć to za sobą. Ale nie zawsze tak jest. Taka już ludzka natura.
Z książki dowiadujemy się również do czego zdolny jest człowiek aby zniszczyć życie drugiej osoby. Nie patrzy wtedy na dobro partnera, jego status materialny, czy na obecność dzieci. Byleby dopiec drugiej osobie, pokazać swoją wyższość, dowieść swojej racji. A, z druga strona będzie cierpieć. Trudno na wojnie zawsze są ofiary.

Po przeczytaniu książki mam mieszane uczucia. Z jednej strony dowiadujemy się jak z błahych powodów ludzie się rozwodzą. Ale z drugiej strony miałam wrażenie, że cały czas czytam o tym samym. Szczególnie w drugiej połowie książki. Miałam wrażenie, że tylko bohaterowie się zmieniają a cała opowieść jest o tym samym.

Nie mniej jednak polecam ją wszystkim tym, którzy myślą o rozwodzie. Być może przemyślą swoją decyzję dwa razy zanim złożą wniosek rozwodowy. Tym bardziej jeśli powód jest mało istotny. Może nie warto ciągać się po sądach przez najbliższe 10 lat.