Jaskinie umarłych recenzja

"Jak dojść do prawdy, jeśli niekomu nie można ufać...nawet sobie..."

Jesień. Jelenia Góra.
W jaskini odnaleziono ciało kobiety. Morderca potraktował ją, że szczególnym okrucieństwem. Rozpoczyna się śledztwo, któremu dowodzą Bogusław Leśniak i Borys Szyk. Razem z nimi do sprawy zostaje przydzielona nowa profilerka kryminalistyczna, Carmen Rodrigez. Jednak kobiecie zmierzyć się przyjdzie nie tylko z brutalnym mordercą, grasującym w okolicy, a przede wszystkim mrokami swojej przeszłości. Policjanci zauważają dziwne zachowanie profilerki, docierają do nich również niepokojące wiadomości o niej. Szyk zaczyna grzebać w przeszłości profilerki, i to co odkryje budzi w nim niejednoznaczne emocje.

"Czy kiedy nie można ufać sobie i innym, możliwe jest rozwiązanie zagadki?
Czy Carmen Rodrigez stoi po dobrej, czy złej stronie mocy?"

Najnowszy thiller Kasi Wolwowicz to świetnie skonstruowana zagadka, która swoimi meandrami śledztwa, niejednokrotnie wprowadza czytelnika w błędne myślenie. I za to lubię autorkę. Za umiejętnie wodzenie za nos czytelnika do ostatnich stron. Wielowątkowa fabuła, skupiająca się głównie na śledztwie, przeplata się z życiem i przeszłością Carmen, przez co akcja nabiera smaczku. W pewnym momencie czytelnik sam zadaje sobie pytania o Carmen, kim właściwie jest i co ukrywa. Mnożące się pytania, niejednoznaczne tropy, tajemnice... To wszystko serwuje nam autorka. Kreacja bohaterów, zwłaszcza Carmen trzyma w napięciu do samego końca. Ta zagadkowa postać ma swój olbrzymi wkład w całą fabułę. Sylwetka sprawcy zbrodni również zasługuje na uwagę, zwłaszcza jego strona psychologiczna i sama motywacja popełnianych czynów. Nie mniej jednak całą moja uwagę zaskrobiła sobie Carmen i z chęcią poczytałabym kontynuację jej losów. Borys to taki prawdziwy policjant, odważny, dociekliwy i nieufny

Co do akcji, mamy tu dynamikę rozwoju wydarzeń, pewną nieprzewidywalność i niejednoznaczność, napięcie tym spowodowane oraz emocje - wszystko się tu zgadza. Czytelnik odkrywa kolejne karty i łączy pewne wątki, aby finalnie poznać całą prawdę, która i tak zaskakuje. Pewnego mroku dodaję tu również sam klimat - jesień, to pora dosyć depresyjna. Jeżeli dodamy do tego ciemną, zimną jaskinię, w której dochodzi do brutalnych zabójstw, wychodzi nam porażający swą aurą i niebezpieczeństwem thriller. "Jaskinia umarłych" to kolejna świetna książka, Autorki, która umie stworzyć taką historię, że sam czytelnik odczuwa to zło czyhające za rogiem. Ogromnie wam polecam! ✨