Urząd do Spraw Dziwnych recenzja

„Urząd do spraw dziwnych” to pierwszy tom cyklu autorstwa Mateusza Cieślika, przedstawiając świat, na który niewielu byłoby gotowych poznać. Znacie pojęcie animów? Akcja książki przenosi się do naszego Krakowa, co jest fajnym zabiegiem. Ostatnio podoba mi się, że polscy autorzy książek fantastycznych przenoszą akcję na rodzime podwórko. Lubię obserwować, jak działa ich wyobraźnia koncentrując się na finalnym efekcie. Z twórczością autora udało mi się spotkać, kiedy nadarzyła się okazja poznać kolejną jego książkę, nie wahałam się nawet przez chwilę. Byłam ciekawa postaci Sary na początku jej drogi, co skłoniło ją do pewnych zachowań, jakim była człowiekiem i czego poszukiwała.

Główną bohaterką książki autorstwa Mateusza Cieślika pod tytułem „Urząd do spraw dziwnych” jest Sara Kos, dziewczyna nie ma zbyt dobrze poukładanego życia. Rodzinne relacje to katastrofa, zacznijmy od tego, że jej rodzicielka zniknęła. Ojca nie tylko nienawidzi, ale także obwinia o zniknięcie kobiety. Mężczyzna jest pijakiem, mieszka z nim i bratem Fabianem w miejscowości Czernie znajdującej się niedaleko Krakowa. Wszystko się zmienia, kiedy wprowadzają się nowi sąsiedzi. Aron Wysocki sprawia, że życie nastolatki ulega gwałtownej zmianie. Z czasem Sara dostrzega dziwnych znajomych, nie wspominając, że on sam wydaje się intrygującym osobnikiem. Czy to możliwe, że właśnie Wysocki może mieć coś wspólnego ze zniknięciem jej matki?

„Urząd do spraw dziwnych” był debiutem literackim Mateusza Cieślika, nie przypuszczałam, że właśnie ta historia będzie pierwszą w jego dorobku. Okładka książki jest niezwykle ciekawa, przyciąga wzrok i daje ponieść się wyobraźni. Kim są animowie? To pół ludzie i w połowie zwierzęta, którzy ukrywają swoje istnienie przed resztą świata, czemu trudno się dziwić. Autor pokusił się o wprowadzenie nowej rasy do rodzimej fantastyki, co było ciekawym posunięciem, dawno nie spotkałam się z czymś tak odkrywczym. Podczas czytania książki bawiłam się doskonale, starałam się chłonąć każde wydarzenie i usiłować przewidzieć kolejne ruchy bohaterów. Byłam zaintrygowana zaginięciem kobiety, wątpiłam, żeby zniknęła uciekając przed domowym tyranem pozostawiając dzieci same sobie. Czy miałam rację? Musicie przeczytać książkę, aby się o tym przekonać. „Urząd do spraw dziwnych” można określić mieszaniną różnych gatunków literackich, fantastyka, nieco kryminału, co sprawia, że czytelnik bardziej się angażuje w tą sytuację. Z przyjemnością czytałam o animach, ponieważ ten temat bardzo mnie zaintrygował. Bardzo podobała mi się rzeczywistość, którą tak wiernie zobrazował Mateusz Cieślik.