W zasadzie tak recenzja

Książka jest zbiorem felietonów opisujących w satyrycznym świetle rzeczywistość PRL-owską. Co istotne, została wydana w 1975 r., wtedy była prawdziwą sensacją. Wznowiona ostatnio przez Wielką Literę jest dosyć ciekawą lekturą, widać, że jest to dobra kronika ówczesnych czasów, powolnego schyłku PRL-u. Czytając, czułem się jakbym oglądał filmy czy seriale Barei (zresztą Fedorowicz był jednym z jego scenarzystów). Ten sam klimat, ta sama lekko surrealistyczna rzeczywistość pełna absurdów. Lekturę ubarwiają świetne ilustracje autora.

W trakcie lektury zadawałem sobie pytanie, czy felietony Fedorowicza (i filmy Barei) wiernie opisują czasy PRL-u? Moim zdaniem nie bardzo. Bo mamy do czynienia z satyrą, czyli przerysowaniem rzeczywistości, uwypukleniem absurdów, których wówczas nie brakowało, niemniej było też sporo rzeczy normalnych.

Dla tych, co pamiętają komunę, książka przywołuje wspomnienia tamtych czasów, dla tych, co komuny nie znają, może być kompletnie niezrozumiała. Pokazuje też Fedorowicz, jak bardzo zmienił się nasz kraj w ostatnich 30 latach. Oto na przykład pisze: „pierwszą zasadą rozmowy z władzą (…) jest to, że władza ma zawsze rację.” No właśnie, obecnie w ogóle tak nie czuję, z władzą raczej rozmawiam jak równy z równym, ale za naszą wschodnią granicą jest po staremu, tam wciąż władza ma zawsze rację, a kto tę tezę kwestionuje, może mieć duże kłopoty.

Bardzo dobry jest rozdział o hotelach, w których autor spędził lata całe. Oto po pierwsze najważniejszy w hotelu jest spis inwentarza i zgodność owego ze stanem faktycznym, natomiast to czy składniki inwentarza działają, jest zupełnie nieważne. Po drugie: „O siódmej hotel przechodzi we władanie pań pokojowych, więc każdy dobrze wychowany gość winien szybciutko się ubrać i wyjść na miasto”. To były piękne czasy... Niezły jest też rozdział o knajpach, ale tak źle chyba nie było...

Czyta się to lekko i szybko, to lektura obecnie historyczna, gratka dla kogoś, kto zna i lubi filmy Barei i chce powspominać czasy PRL-u, chociaż i tak preferuję oglądanie filmów Barei.