Niegodziwi święci recenzja

Tarnawia i Kalazin od stu lat toczą między sobą wojnę. W jednym z klasztorów przebywa kleryczka Nadia. Dziewczyna dysponuje niezwykle rzadkim darem - słyszy w swojej głowie głosy bogów. Ta zdolność może pomóc jej uratować kraj przed zniszczeniem. Wkrótce na klasztor napadają wojska arcyksięcia Serefina, wraz z kandydatkami na przyszłą królową. Nadia postanawia natychmiast wydostać się z niego. Zauważa to - na jej nieszczęście - Serefin, który wyrusza w pościg za dziewczyną. Ta jednak będzie musiała zawrzeć układ z tajemniczym potworem, Malachiaszem. Czy Nadia przeżyje ucieczkę?

Jednym z elementów zasługujących na uwagę, są bohaterowie. Zostali oni bardzo dobrze wykreowani. Potrafią zadziałać na wyobraźnię i wzbudzić emocje. Czytając, można ich polubić. Najbardziej intrygującą postacią jest potwór Malachiasz, którego kreacja została owiana tajemnicą. To, co niedopowiedziane, zawsze ciekawi najbardziej.

Drugi atut książki - świat przedstawiony. Przyciąga uwagę i pozwala zaangażować się w opowieść. Widoczne są nawiązania do mitologii (bóstwa i zdolności bohaterki). Tocząca się wojna przywodzi na myśl okres świetności Rosji w XIX stuleciu. Mnogość motywów występujących w książce składa się ostatecznie na bogaty świat wykreowany przez autorkę. Okazał się on być złożony, świeży, jednak z pewnymi luki. Pomimo tego lektura powieści należy do przyjemnych.

„Niegodziwi święci” Emily A. Duncan to debiutancki tom bardzo dobrze zapowiadającej się serii. Mieszanka motywów jest strawna i wzajemnie się ze sobą przeplata, podobnie jak losy trójki głównych bohaterów. Powieść, która pozwoli oderwać się od pędzącej rzeczywistości. To dopiero początek dłuższej przygody. Przeczuwam, że owe „luki” w kreacjach bohaterów zostaną uzupełnione w kolejnych tomach. To książka z potencjałem, pozostaje więc wyczekiwać - mam nadzieję - godnej kontynuacji.

Za egzemplarz recenzencki dziękuję Wydawnictwu Zysk i S-ka.