W komnatach Wolf Hall recenzja

Sięgnąłem po książkę Mantel po lekturze entuzjastycznej recenzji Christophera Hitchensa w 'Podlega dyskusji '. Mamy tu opowieść o bardzo ciekawym okresie historii Anglii z XVI wieku, kiedy to król Henryk VIII chciał się rozwieść i ponownie ożenić, a nie mogąc się doczekać papieskiej dyspensy, zerwał z Watykanem i uczynił się głową kościoła w kraju. W ten sposób stworzył nową religię – anglikanizm, która istnieje do dzisiaj i trzyma się nieźle. Głównym architektem owej epokowej zmiany był Tomasz Cromwell, bohater książki. To typ selfmademana, katowany w dzieciństwie przez ojca kowala uciekł z domu i, po wielu przygodach, z czasem stał się bardzo sprawnym prawnikiem i prawą ręką króla. Książka jest opowieścią o jego życiu, głównie o pracy dla Henryka VIII.

Zdecydowanie najciekawszy dla mnie był wątek Tomasza Morusa, świętego kościoła katolickiego. Mantel przedstawia go w dwuznacznym świetle. Oto jako lord kanclerz Henryka VIII bezlitośnie tępił wszelką protestancką herezję płynącą z kontynentu: czytanie angielskiego przekładu Biblii było surowo zakazane, głoszenie czy wyznawanie protestantyzmu skutkowało torturami i spaleniem na stosie. Morus sam wymyślnie torturował heretyków i skazywał ich na śmierć w mękach. Normalny zacietrzewiony fanatyk i doktryner. I taki to człowiek nie chce złożyć przysięgi na wierność Henrykowi jako głowie kościoła w Anglii i zostaje stracony. Bardzo ciekawe są dyskusje między nim a śledczymi króla. Pytają się go: „Kiedy przesłuchiwałeś ludzi, którym zarzucałeś herezję, nie zezwalałeś im na uniki. Przymuszałeś ich do zeznań, w razie potrzeby używając narzędzi tortur. Skoro było wolno tobie, czemu nie nam?” Morus odpowiada: „Te przypadki się różnią. Domagając się odpowiedzi od heretyka, mam za sobą prawo, całą potęgę chrześcijaństwa. Tutaj w grę wchodzi jedna jedyna ustawa, i to niedawno przegłosowana, uznawana w Anglii, lecz nie poza jej granicami...” ciekawe rozumowanie. Notabene, Morusa nie torturowano, został ścięty.

Zacząłem słuchać audiobooka, ale mi się straszliwie dłużył (ponad 30 godz!) więc przerzuciłem się na ebooka, ale w nim też akcja się bardzo słabo posuwała. Masa tam postaci, masa wątków pobocznych, wszystko to może dosyć ciekawe dla znających historię Anglii, dla mnie dużo mniej. Tak że kompozycyjnie rzecz cała słabuje, obroniłaby się skrócona o 50%. Styl również jest ciężki, rwany, czy to wina tłumacza, nie wiem, ale lektury z pewnością nie ułatwia.

W sumie wrażenia mam mieszane.