Nawiedzony dom na wzgórzu recenzja

"Nawiedzony dom na wzgórzu" przenosi nas do mrocznej, owianej złą sławą posiadłości, gdzie doktor Montague - znawca okultyzmu - razem z trzema śmiałkami usiłują odkryć nadprzyrodzone sekrety rezydencji. Początkowe błahe zdarzenia przybierają jednak stopniowo na sile...

Shirley Jackson w swojej chyba najsłynniejszej powieści zaprasza do klimatycznego domostwa, które zachwyci wszystkich fanów gotyckiej grozy. Niekończące się labirynty korytarzy, skrzypiące schody, zamknięte drzwi i pobudzające wyobraźnię opowieści gminne to coś, co znakomicie buduje niepokojącą atmosferę przestrzeni fabularnej.

Mniej mi się tym razem podobali bohaterowie zbudowani przez autorkę, a dokładniej ich reakcje na zdarzenia. Wydawali mi się bardzo teatralni, a nawet najbardziej niepokojące zdarzenia nie wytrącały ich z równowagi. Od żarciku do kawusi, nieważne czy duchy czy nie, relaks musiał trwać 😅 Ich motywacje mnie nie przekonywały zbytnio, a zmienne jak chorągiewka nastroje i podejście do Eleanor (której perspektywa była tu kluczowa) były sztuczne i wymuszone jakąś konkretne wizją narracyjną, a nie tyleż zdarzeniami.

Fabuła toczy się bardzo powoli, żeby mniej więcej od powoly przyspieszyć i dość gwałtownie przejść w kulminację i finał. Moim zdaniem książka powinna być dluzsza, bo ten gwałtowny przeskok kuleje i nie daje odpowiednich wrażeń, a zakończenie dużo na tym traci i nie do końca satysfakcjonuje.

Nie było tu zbyt wiele "straszaków", zaledwie kilka niepokojących scen, które niestety mocno spłycały wspomniane zachowania postaci. A potencjał był zarówno w chyba najlepiej oddanej, psychodelicznej opiekunce domu, jak i pomysłach na niewyjaśnione wydarzenia.

Mogło to być świetne połączenie powieści grozy z klasycznym motywem bytów nadprzyrodzonych, ale wzbogacone o wątki popadania w obłęd, które dawałyby ciekawą niejednoznaczność co do tego, co dzieje się naprawdę, a co jest wymysłem chorego umysłu. Niestety materiał i pomysł nie zostały wykorzystane tak dobrze jakby mogły i całość sporo na tym traci. Myślę że można sięgnąć jako ciekawostkę i poznanie klasyka grozy 😊