Historia Lukasa recenzja

Macie w swojej kolekcji więcej niż 1 wydanie tej samej książki?

Jest to recenzja trzeciego tomu serii "Zakręty losu" Agnieszki Lingas- Łoniewskiej
Współpraca recenzencka z wydawnictwem niegrzeczny książki

"Historia Łukasza", bo tak nosi nazwę trzeci tom serii. Jest to książka, która pomimo wszystko podobało mi się chyba najbardziej. I o ile ja samego Łukasza już w drugim tomi nie lubiłam, tak w tej części zaczęłam go tak trochę bardziej rozumieć i jego postępowanie, nie było aż tak głupie.

Można się spodziewać, że chłopak, który miał w życiu wszystko, łatwy start w życiu, będzie on osobą wdzięczną i będzie dążyć do jak największego sukcesu. Jednak okazuje się, że to nie było jego marzenie. Sukces, który miał osiągnąć, nie był tym, czego oczekiwał i wszystko to komplikuje się okropnie.

Bardzo podobało mi się to zakończenie i pomimo wszystko jest bardzo szczęśliwy koniec.Ja oceniam całą serię dosyć pozytywnie, nie spodziewałam się, że romanse z 2010 roku, o ile się nie mylę, będą spoko napisane i nawet wciągające i przede wszystkim z sensem. Jak myślę o książkach z tamtego roku, to widzę bardzo sztampowe historia takie typowe czytadełko, które były nacechowane wieloma stereotypami. Tutaj też czasami wbijają się takie dziwne w konwersacje, jakieś niezrozumiałe postępowania.Ten tom jest uzupełnieniem tego co wydarzyło się w dwóch poprzednich tomach tylko z perspektywy Łukasza i z dodatkowymi momentami z jego przeszłości. Mówi nam, jak się czuł, co się działo i jak on to widział.

To zakończenie ma swój urok. Może nie jest to seria mojego życia, ale jednocześnie fajnie się bawiłam.

Całość oceniam na takie 3/5 ⭐️, ma dużo minusów, jest dosyć żenująca, widać niedopracowanie i taki typowy styl pisania z tamtych lat.

„Czy już wtedy los dawał nam znak? Wierzę, że w naszym życiu pojawia się wiele ostrzeżeń, które nam zsyła, litując się nad nami, jętkami wszechświata. Ale zapatrzeni w siebie nawzajem, pełni wiary, nadziei, zakochani... Ignorujemy, nie zauważamy, nie chcemy widzieć. Bo i po co? Życie trzeba przeżyć. Pokonać swoje na drodze, która nam przypadła. Po to istniejemy.”