Zabijesz mnie? recenzja

„Ja cię zabiję!” Zdarzyło Ci się kiedyś rzucić lekko takie słowa, może półżartem, a może w kłótni? A myślałaś/eś jak wielką takie zdanie może mieć moc?

Małgorzata Dobrowolska znika, a wkrótce później jej ciało zostaje znalezione w okolicznym akwenie wodnym. Rodzina od początku wydawała się dziwnie nieporuszona zaginięciem kobiety. Czy to jednak możliwe, żeby mąż i córka mieli coś wspólnego z jej śmiercią?
Para policjantów, starszy aspirant Andrzej Woźniak oraz aspirant Zuzanna Kruk, mają do rozwiązania trudną zagadkę. Nie jest to jednak jedyna sprawa, którą prowadzą w tym samym czasie. Poza śmiercią księgowej na ich listę trafiają jeszcze "brelok", czyli znany aktor, którego znaleziono powieszonego, oraz "skoczek", pracownik ubezpieczalni, który zginął tragicznie po upadku z wysokości. Te trzy śmierci mogą być ze sobą zupełnie niepowiązane. Jak to w życiu jednak, nie wszystko jest takim, jakim na pierwszy rzut oka może się wydawać. Aspirant Kruk, borykająca się z Zespołem Aspergera, wykazuje kompulsywne zachowania i zdarza jej się palnąć do przesłuchiwanych jakiś tekst co najmniej nie na miejscu. Partner nie ma więc z nią łatwego życia. Nie można jednak nie podkreślić faktu, że jest świetną śledczą, która dzięki swej drobiazgowości i zwracaniu uwagi na rzeczy, które inni pomijają jako nieistotne, odnajduje w sprawach szczegóły, które naprowadzają ich na nowe tropy.

Wydawać by się mogło, że mnogość spraw, które podsuwa nam autorka, może prowadzić do chaosu i niepotrzebnego pomieszania wątków, przesadnego zagmatwania. Nic takiego jednak w tej książce nie ma miejsca. Akcja poprowadzona jest perfekcyjnie. Światło podejrzeń co chwilę pada na innego bohatera, co sprawia, że nawet najbardziej wprawiony w boju czytelnik gatunku zgubi trop, jestem tego pewna! Bardzo spodobał mi się także sposób, w jaki autorka ilustruje nam relację dwojga policjantów, którzy mimo różnic potrafią być ponad przeszkody i ramię w ramię podążać właściwą drogą, by wyjaśnić sprawę. Moje pierwsze spotkanie z piórem pani Agnieszki uważam za niezwykle udane!