Śmierć na Nilu recenzja

Już na początku powieści poznajemy Linnet Ridgeway. Jest otoczona przyjaciółmi lub raczej pseudo przyjaciółmi. Czy byłoby ich tylu, gdyby nie była bajecznie bogata, piękna i hojna? Kilka cennych uwag na ten temat dostarcza Joanna Southwood, przyjaciółka, która zdaje się grzać w blasku Linnet. Korzysta z jej bogactwa, pożycza perły czy przybory do manicure. Poraża swoją szczerością. Kiedy pojawia się zubożała Jacqueline Bellefort, serdeczna przyjaciółka Linnet z czasów szkolnych, Joanna podkreśla, że ona bałaby się osób, które straciły fortunę. Dzięki niej dowiadujemy się również o zamiarach pięknej panny Ridgeway wobec mieszkańców ubogich chat, którzy zostają wysiedleni, ponieważ ubogie domy szpecą otoczenie jej rezydencji. Nie każdy chce się przenosić mimo iż dostaje na to środki. Linnet szasta pieniędzmi w szczytnym celu, ale nie wszyscy są zadowoleni z jej decyzji. W końcu zaczynają ją otaczać osoby, które poczuły się wręcz skrzywdzone przez piękną milionerkę: Jacqueline Bellefort odbiła narzeczonego, Charles Windlesham porzucony narzeczony, opiekun prawny Andrew Pennington oraz Sterndale Rockford, zubożali krewni liczący na uszczknięcie fortuny przed ślubem podopiecznej.

Linnet Ridgeway wychodzi za mąż za byłego narzeczonego Jacqueline Bellefort i wybiera się w podróż poślubną do Egiptu, a tam czeka ją wspaniały rejs statkiem wzdłuż Nilu. Na statku pojawia się mnóstwo pasażerów. Jedni są obcy Linnet np. Hercules Poirot, Tim Allerton z matką, panna Bowers i pani van Schuyler oraz Kornelia Robson jej uboga krewna, pani Otterbourne z córką Rozalią, a inni bardzo bliscy np. Jacqueline Bellefort, Andrew Pennington czy Charles Windlesham.

Poirot obserwuje całe to towarzystwo, widzi smutek i radość, przygnębienie i zagubienie oraz zaciśnięte pięści, wydawałoby się szczęśliwej, świeżo upieczonej, mężatki. Na statku Linnet zostaje zamordowana i zaczyna się śledztwo. Detektyw swoim zwyczajem, zdawałoby się bezwiednie, analizuje, przypomina sobie zdarzenia, których był mimowolnym świadkiem, kojarzy i wnioski nasuwają się same.

„Śmierć na Nilu” to nie tylko wysokiej klasy kryminał, ale też nauka moralności. Detektyw, już starszy i bardziej doświadczony, często odwołuje się do Biblii, przywołuje historie, przykazania i pouczenia, czasami ostrzeżenia. Widzi w mordercy człowieka a nie zwyrodnialca. W kryminałach Agathy Christie, jak zwykle, chodzi o skomplikowaną zagadkę, a nie epatowanie okrucieństwem, którym często szokują lub chcą szokować współcześni autorzy kryminałów. Po prostu klasyka gatunku.