Grumpy & sunshine recenzja

Charlotte Stein w Grumpy and Sunshine zabiera nas w pełną ciepła i humoru podróż, w której zderzają się dwa zupełnie różne światy: zgryźliwego byłego piłkarza i promiennej ghostwriterki. To opowieść o odkrywaniu siebie na nowo, o wychodzeniu spod ciężaru własnych lęków i o tym, że czasem prawdziwe szczęście znajduje się tam, gdzie najmniej się go spodziewamy.

Alfie Harding, niegdyś gwiazda piłki nożnej, dziś znużony życiem na świeczniku, zostaje przekonany przez swojego menadżera do napisania autobiografii. Problem polega na tym, że Alfie nienawidzi mówić o sobie, ukrywa swoje emocje głęboko pod grubą warstwą cynizmu i nieufności. Każdy kolejny ghostwriter odbija się od jego chłodnej postawy niczym piłka od muru – aż pojawia się ona.

Mabel Willicker to istne słońce w ludzkiej postaci: pogodna, dowcipna, ciepła i absolutnie nie do zrażenia. Jej krągła figura i niewyczerpane pokłady optymizmu stają się na początku obiektem nieporozumienia, kiedy Mabel podejrzewa, że Alfie ją obraża – a później, w wyniku absurdalnej sytuacji, traktuje go... gazem pieprzowym. Ten komiczny start, zamiast ich rozdzielić, tylko pogłębia ich nietypową więź.

Ich wspólna praca, choć pełna sprzeczek, uszczypliwych komentarzy i drobnych złośliwości, powoli zaczyna przeradzać się w coś więcej. Iskry, które początkowo były efektem różnic charakterów, zmieniają się w zauroczenie i głębsze uczucia. Kiedy plotki w mediach społecznościowych zaczynają huczeć na temat ich „romansu”, Alfie i Mabel postanawiają grać w tę grę, udając zakochaną parę. Jednak granica między udawaniem a prawdziwym uczuciem szybko się zaciera...

Charlotte Stein świetnie buduje napięcie emocjonalne i romantyczne, nie spiesząc się z rozwojem relacji bohaterów. Dzięki temu ich uczucia wydają się autentyczne, a czytelnik ma czas zakochać się w tej parze razem z nimi.

Szczególną zaletą powieści są wstawki w postaci notatek, maili i wiadomości, które tworzą jeszcze większe poczucie intymności między bohaterami. To drobne smaczki, które rozbrajają czytelnika – raz rozśmieszając, innym razem wyciskając łzy wzruszenia.

Mabel i Alfie to postacie głęboko ludzkie – ze swoimi bliznami, kompleksami i niepewnością. Mabel, mimo swojej radosnej natury, również zmaga się z demonami przeszłości, a Alfie, z pozoru gruboskórny i nieprzystępny, okazuje się osobą niesamowicie wrażliwą i zagubioną. Ich wspólna historia to piękna opowieść o akceptacji, o odnajdywaniu siebie i o pozwalaniu sobie na szczęście.