Głowa pełna duchów recenzja

Widząc, że jest to książka o egzorcyzmie, opętaniu to od razu przyjdzie niejednemu na myśl książki/ filmy „Egzorcysta” 1973, „Egzorcyzmy Emily Rose” 2005 „Egzorcyzmy Molly Hartley”, 2015 jeżeli ktoś z was oglądał, chociaż jeden z nich bądź inne to na pewno macie przed sobą obrazy typu chodzenie jak pająk po ścianie, wywrócone gałki oczne, wymioty, mówienie innym głosem, wygięcie ciała w osób nienormalny dla zdrowego człowieka itp.

Obraz przyprawia o ciarki na rekach. Książki Wydawnictwa Papierowy Księżyc mają w sobie to coś, czego mi rzadko szukać, a mianowicie język, który dobitnie opowiada o tym, co dana bohaterka przeżywa, mówi nie koloruje, ale to taka moja mała opinia. Od samego początku wiemy, że po latach znana pisarka Rachela postanawia przeprowadzić wywiad, z Merry i opisać wszystko to oczami małej dziewczynki. Czy cofanie się 15lat wstecz i mówienie o tym dobrze wpłynie na dziewczynę?

Mając córkę, która jest w wieku właśnie Molly aż trudno wyobrazić sobie, że mogłaby być siwakiem takich rzeczy, jakie widziała nasza mała pannica. Ile jest w stanie znieść dziecięcy umysł? Tutaj jest to pokazane w sposób idealny.

Wracamy do początku rodzinne życie Barretów no niby nic, ale coś/ktoś pojawił się w ich domu i pozostawił takie spustoszenie, które jest rzadko do zniesienia bądź do wytrzymania, a mowa o schizofrenii i opętaniu przez złe duchy. Jak ma się walić to po całości.

Ojciec stracił pracę a hipotekę trzeba spłacać, leczenie córki trzeba opłacać, rachunki, codzienne życie, ale pieniędzy brak. Wiec takie „Światełko w tunelu” pojawił się ze strony TV i wykorzystania ich traumy do nagrania reality show i pokazania tego innym. Pisząc tego mam na myśli problemu, z jakim mierzy się Marjorie oraz cała rodzina. Pomysł jest dochodowy, ale czy dobry dla każdej ze stron? Tak dzisiaj jest, że jeżeli lekarz/medycyna nie są w stanie pomoc to pozostaje wiara, wiara w uzdrowienie, a w tym przypadku egzorcyzmy przeprowadzone, na Marjorie, jakie zleca ojciec Wanderly.

W Książce jest kilka scen, które wywarły na mnie duże wrażenie a mianowicie znajdziecie je na stronie 126

Marjorie w ogóle nie zwróciła uwagi na żadne z nich, nie wydawała z siebie żadnego odgłos. Nie miała nudności ani nie zwijała się w konwulsjach, jak to zazwyczaj jest, gdy ktoś wymiotuje. Po prostu wylewało się z niej, fala za falą, jakby ktoś w środku odkręcił kurek…

Mała dziewczynka słyszy rzeczy, słowa, które ranią ją jak i rodzinę. Jak musi czuć się matka/ojciec dziecka opętanego przez coś, co nie jest do końca nam znane, przebadane? Mocne sceny (szkoda, że tak mało), ale i trauma, jaka pozostała przez lata. Czy zniknie? Na koniec będziecie mówić SZOK. Kochani dziękuje wydawnictwu Papierowy księżyc za możliwość przeczytania tej książki i poproszę o więcej. (Chyba jakaś dziwna jestem).

Książka genialna oczywiście polecam, ale jeżeli ktoś jest wrażliwy na sceny wymiotów, ludzkich odchodów, jakie mają miejsce w książce to poczekajcie z tym.