Przyjaciel do łóżka recenzja

Nastoletnia niunia chce móc dowolnie używać sypialnianych pieszczot. By było to możliwe, dziewczę w pierwszej kolejności chce pozbyć się plomby, w którą Matka Natura zaopatrzyła każdą dziewicę.
Ma jej w tym pomóc ratownik na obozie harcerskim, prywatnie - ojciec którejś z koleżanek. Jerzy jest nie tylko przygodnym kochankiem. Jest mentorem, powiernikiem, kimś bardzo bliskim.
Jego staraniem nagrzana siksa przeobraża się w świadomą siebie i swoich pragnień młodą kobietę.
Jerzy ma świadomość społecznych implikacji z podfruwajką, lecz niespodziewanie i on odnajduje w Dakocie swoją bratnią duszę.
Wbrew pierwszemu wrażeniu, „Przyjaciel do łóżka” to nie jakieś fiu-bździu do łyknięcia w godzinkę czy dwie na przystanku, czy w drodze do domu.
Literatura erotyczna z natury ma opinię pozbawionej szerszych horyzontów, gdzie fabuła sprowadza się do opisania ruchów posuwisto-zwrotnych w zbiorze zapętlonych scenek porno.
Tymczasem, co uderza w „Przyjacielu do łóżka”, to ogromna kultura słowa autora.
Mimo całej dosadności opisów są one odległe o lata świetlne od prostackich, właściwie: wulgarnych ekspozycji tychże, serwowanych przez innych bazgraczy „literatury erotycznej". Owszem, autor nie szczędzi zdrobnień, co bywało irytujące, jednakże język którego używa zaskakuje estetyką i, cóż… elegancją. Szczególnie nasze krajowe pisaczki mogłyby w tym względzie wiele się nauczyć.
A chociaż istotę „Przyjaciela do łóżka” stanowią przygody Dakoty i poszukiwanie falsyfikatu Jerzego, Grodzki przedstawia kilka wniosków, które - po schowaniu fałszywego wstydu - nie od rzeczy byłoby sobie samodzielnie przemyśleć.
Autor nie kluczy, nie bzdurzy, nie ględzi metaforami o motylkach, wartościach i temu podobnych andronach. Mówi wprost:
- Dziewczyny/ kobiety rozpoczynające życie seksualne wolą starszych partnerów, bo są bardziej doświadczeni i wiedzą co robić, by z ich zbytków partnerka miała satysfakcję.
- W przypadku męskiej części populacji, umiejętność kochania jest równa zeru.
Dla większości chwastów biegłość w arkanach ars amandi sprowadza się do usztywnienia siurka i wepchnięcia go w dziurę. Natomiast przyjemność partnerki… Jaka przyjemność? I kogo to obchodzi?
- Winą za swoje łóżkowe niepowodzenia mężczyźni obwiniają kobiety.
- W imię zastygłych, przedpotopowych idei, kobietom odbiera się najbardziej podstawowe prawa do samostanowienia o sobie i swoim ciele, czyniąc z nich bezwolne inkubatory i worki na spermę, gdzie jeszcze pokolenie wstecz nikt nawet sobie nie wyobrażał, by w jakikolwiek sposób prawa kobiet ograniczyć a co dopiero odbierać.
- Opinia społeczna mało kiedy stawia pod pręgierzem mężczyznę jako sprawcę "tej rzeczy".
Całą odpowiedzialnością za konsekwencje współżycia obarczana jest kobieta. Sławetne: „Nie uważałaś co robisz, teraz rób co uważasz". Jakby kobieta współżyjąc z mężczyzną, dziecko zrobiła sobie sama.
Z wielu względów „Przyjaciel do łóżka” to pozycja obrazoburcza, dosłowna, by nie powiedzieć - skandaliczna, zważywszy, że traktuje o jakże niemoralnym romansie młodej kozy ze starszym o ćwierć wieku mężczyzną. Związku haniebnego, ze wszech miar wszetecznego, jakże nieprzystającego do polsko-katolickiej, zakłamanej moralności, mocno osadzonego we współczesnych realiach RP: Państwa wyznaniowego, uzależnionego od hegemonii KRK; Obyczajowo wyzwolonej przyszłości narodu, z praktycznie zerowym przygotowaniem do tego, co uprawia tak radośnie.
To również surowa ocena wystawiona jurnym byczkom, aspirującym do miana ogiera millenium.
„Przyjaciel do łóżka” to osobliwy miszmasz diatryby, powieści obyczajowej i psychologicznej łamane przez romans i literaturę erotyczną. Wszystko na raz i w różnych proporcjach.
To także dyskurs seksuologa o tym, co każdy chutliwy samiec wiedzieć i umieć powinien, by wyrwaną dupcię zostawić wychędożoną i zaspokojoną.
Swoisty wykład o przygotowaniu do życia w rodzinie, którego w szkołach jest tak mało.
I jako wykład książka po trosze przynudza. Seks stanowi serce i podwaliny powieści, wszystko inne to skromny, bardzo skromny, margines.
Poniekąd szkoda. Lecz tylko poniekąd. "Przyjaciel do łóżka" to książka do której warto zajrzeć.
Miejscami surrealistyczna, buntownicza i nieprawowierna. Niestety, jak co raz więcej pozycji na rynku nie jest wolna od redakcyjnych błędów i niedopatrzeń. Zabolały mnie one i zakłuły w zęby, przez co "Przyjaciel do łóżka" mocno stracił w rankingach. Ale to dobra książka.
Więcej: To dobry erotyk.