Londyńczycy. Miasto i ludzie recenzja

Odwiedziłam Londyn kilka razy jednak czytając reportaż Craiga Taylora „Londyńczycy. Miasto i ludzie” zdałam sobie sprawę, że zupełnie go nie znam, że zaledwie musnęłam powierzchnię tego różnorodnego kolosa.

Autor w szalenie ciekawym wstępie opisuje własne trudne pierwsze kroki w Londynie i wyłuszcza przyczyny, dla których poświęcił tyle czasu na rozmowy z ludźmi, „którzy śnili o Londynie, zmagali się z Londynem, zostali przez niego nagrodzeni albo skrzywdzeni." Tymi, którzy związali się z nim na zawsze i tymi, którzy opuścili go z ulgą.

Tworzy "kolaż głosów, które razem tworzą obraz miasta". Swoisty przewodnik napisany emocjami i historiami ludzi różniących się narodowością, kolorem skóry, pozycją społeczną, zawodem, orientacją seksualną, ale też oczekiwaniami. Dzieląc ich opowieści na grupy tematyczne kreśli subiektywną i „ulotną fotografię przedstawiającą Londyn tu i teraz”. Prowadzi nas do miejsc nieznanych, zaułków, do których nigdy nie chcielibyśmy trafić, wiecznie pędzącego City, nocnych klubów. Ukazuje sukces i biedę, zwykłe ludzkie życie od narodzin po śmierć i odnalezioną miłość.

Poznamy hydrauliczkę, która uwielbia to co robi i bankiera, który swojej pracy nienawidzi czując się też znienawidzonym. Narkomana, który dopiero po odwyku dostrzega piękno Big Bena i kobietę, której głos towarzyszy codziennie podróżnym w metrze. Pilota zachwycającego się każdorazowo widokiem miasta z góry i gwardzisty królowej oglądającego Londyn z końskiego siodła. Dowiemy się jak to jest być taksówkarzem, a jak gejem w Londynie, co przyciągnęło ich do Londynu i w jaki sposób tu dotarli.

To historie wypełnione wspomnieniami, pełne spełnionych marzeń i zawiedzionych oczekiwań. Niektóre budzą uśmiech, inne wzruszają, każda z nich jest fragmentem ludzkiego życia składającym się na kosmopolityczny patchwork, jakim bez wątpienia jest Londyn. Wynikająca z tego reportażu refleksja jest niezwykle ważna – aby poznać istotę tego miejsca, nie wystarczy zwiedzić jego atrakcji turystycznych. Musimy zwrócić uwagę na ludzi, którzy je zamieszkują, ich historie, marzenia i codzienne zmagania. To właśnie one tworzą niepowtarzalny duch i charakter miasta.

Po lekturze „Londyńczyków” przy kolejnej wizycie mój odbiór tego miasta będzie zupełnie inny. To reportaż, który absolutnie warto przeczytać nie tylko planując podróż do Londynu.