The Boy She Hates recenzja

Nie mam pojęcia, co się ze mną dzieje, ale książki o młodych ludziach potrafią chwycić mnie za serce. Myślałam, że mam ten etap za sobą, ale ponownie trafiłam na wyśmienitą historię, która potrafiła mnie złamać, posklejać, znów złamać i na koniec posklejać. Ciągle Wam tu przypominam, że emocje mają dla mnie największe znaczenie (no dobra, lubię się też poczepiać w kwestiach korekty - ale w tym przypadku tego nie będzie).

Od samego początku bohaterowie nie mają łatwo. Autorka zrzuca na czytelnika bombę w postaci wypadku samochodowego, w którym biorą udział Jaymerson, jej chłopak Colton oraz jego brat bliźniak - Hunter. Pierwszy z chłopaków ginie (nie, to nie spojler, znajdziecie tę informację również w opisie). Bohaterka oraz drugi z braci doznają poważnych obrażeń. Chociaż wcześniej się nienawidzili, los postanowił lekko sobie z nich zadrwić i sprawił, że częściej stają na swojej drodze. Ona straciła swoją miłość, on swojego brata. Czy ta wspólna strata będzie w stanie przynieść im wzajemne ukojenie? Czy dwójka ludzi, która do tej pory unikała siebie nawzajem, będzie mogła być dla siebie oparciem w tak ciężkiej sytuacji?
Nagle życie okazuje się zupełnie inne, niż było dotychczas. Z każdym dniem na jaw wychodzą nowe sekrety, które do tej pory były skrzętnie ukrywane. Przyjaciele okazują się wrogami, a człowiek, który był uważany za tego złego, potrafi wesprzeć o wiele lepiej niż osoby, od których tego się oczekuje. Jaymerson jest dziewczyną, po której oczekiwałoby się naprawdę wiele, natomiast Hunter jest uważany przez większość otoczenia za tego złego, który nie nadaje się do niczego. Czy tych dwoje, poza utratą kochanej osoby, mogą mieć ze sobą cokolwiek wspólnego?

Książka od początku wydaje się prostą historią, która stopniowo doprowadzi do oczekiwanego przez wszystkich efektu. Jednak nic bardziej mylnego - kilka plot twistów, które zaserwowała Autorka, dodało jej dodatkowego napięcia. Możecie spodziewać się niespodziewanego. Całość czyta się bardzo szybko, ponieważ wszystko opisane jest bardzo przejrzyście.

Autorka poruszyła w tej historii wiele ważnych i bolesnych wątków - nienawiść, szykanowanie, zakłamanie, również niezdrowe relacje w rodzinie.
Nie na darmo wpaja nam się regułkę o tym, że nie ocenia się książki po okładce. Plotki rozprzestrzeniają się szybko, naprawdę nie potrzebują za wiele pokarmu aby rosnąć. Bardzo łatwo jest oceniać ludzi nie znając ich prawdziwego oblicza, albo znając tylko to, którymi karmi nas otoczenie. Osoby najbliższe mogą nas bardzo rozczarować.

Książka jest naprawdę dobrym przykładem tego, że należy być po prostu sobą. Nie jest ważne, jak postrzegają nas inni, to my sami powinniśmy czuć się dobrze w swoim ciele, ze swoim charakterem. Tylko my sami jesteśmy w stanie wiedzieć, co jest dla nas najlepsze. No i najważniejsze - wyrabiajmy sobie zdanie na temat ludzi przez pryzmat poznania ich osobiście, nie da się naprawdę polubić, znienawidzić czy pokochać drugiej osoby tylko poprzez opinię innych.