Droga do L. recenzja

„Droga do L.” to moje drugie spotkanie z twórczością autorki, jest to zupełnie inna historia niż „Gwiazda północy, gwiazda południa”, ale bardzo chciałam ją przeczytać. Autorka przedstawiła tutaj historię czterech kobiet, które przeszły w swoim życiu bardzo wiele. Ostatnio ciężko mi było sięgnąć po książkę, dać się rozluźnić i przezywać historię. Wiele się działo i moje myśli były bardzo rozbiegane. Książka Joanny Lampki zapowiadała wielowątkowa opowieść którą chciałam poznać, zważywszy na tom że nie jest to książka dla każdego, wrażliwsi czytelnicy mogą mieć problem z jej przeczytaniem. To jedna z tych książek, które mogą zmrozić krew w żyłach.

„Droga do L.” przedstawia historię czterech kobiet, które różni praktycznie wszystko, a mimo to postanowiły działać. Są jak cztery demony, które opuściły piekielną otchłań, aby wstrząsnąć światem. Marla, Lucy, Rei i Key to kobiety, które oprócz tego, że są bohaterkami książki pochodzą z odmiennych środowisk. Pomimo to trafiają do jednego miejsca, gdzie ich ścieżki się przeplatają. W jednym z londyńskich burdeli zostały zmuszone do prostytucji. Mają ciężkie życie, w którym nie brakuje przemocy, fizycznej, psychicznej, a także wielu upokorzeń. Bycie tłamszonym sprawia, że narasta w nich potrzeba wolności i dokonania zemsty. Tkwienie w takim miejscu odciska piętno na każdym człowieku, sprawia, że staje się innym człowiekiem. Czy uda im się stamtąd uwolnić? Czy to im wystarczy? Spalenie tego przybytku i morderstwo właściciela to zaledwie początek.

„Droga do L.” to książka, która została napisana i przedstawiona, jako pamiętnik. Znajdziemy w niej motywy takie jak przyjaźń, nadzieja, pragnienie wolności, miłość, przetrzymywanie wbrew woli, brutalny świat, czy zmuszanie do prostytucji. Bohaterki napędza silne pragnienie zemsty za wszystko, czego im przyszło doświadczyć. Za doznane krzywdy wolność i jej smak to stanowczo za mało, potrzebują zadośćuczynienia pod postacią zemsty na tych, którzy naznaczyli je tak dotkliwie. Joanna Lampka potrafi rozbudzać wyobraźnię, sprawiać, że czytelnik zastanawia się, czy postąpiłby tak samo po takich przeżyciach. Momentami jest brutalnie, skomplikowanie i burzliwie, nigdy nie wiadomo, czy tak powinien wyglądać ten plan, czy coś się w nim zmieniło.

„Droga do L.” ukazuje obraz niezwykłych kobiet, które nie dały się złamać, pogrążyć, nie godziły się ze swoim losem. Są silne, waleczne, pragnące dokonać czegoś niemożliwego. Joanna Lampka po mistrzowsku opisuje dostrzeganą rzeczywistość, nakreśla ludzkie traumy, potrafi wiarygodnie ukazać profil psychologiczny skrzywdzonej kobiety. Handel żywym towarem, niewolnictwo, traktowanie drugiego człowieka w ten sposób jest straszne, zawsze budzi i będzie podsycało mój sprzeciw.