Smoczek Marian z Drakosławic recenzja

Bardzo przyjemna lektura dla najmłodszych – na dobry sen i nie tylko. Zabraliśmy ze sobą pod namiot i się sprawdziła: co dzień jedna historia o Smoku dla młodszego Mikołaja (4,5), potem lekturowe szaleństwa dla starszego Tomka. Choć ten drugi (7,5) też słuchał zainteresowany. Bo odwiedzić krainę zamieszkałą przez smoki i inne stwory to jest dopiero coś. W Drakosławicach mieszka trzyletni smok Marianek ze swoimi rodzicami. Czas upływa mu na zabawie z przyjaciółmi: żółwiem Szybkim Dżonym, pająkiem (ot tak po prostu), krokodylem Wieśkiem i jaszczurką Lucyną. Książka porusza ważne dla maluchów zagadnienia: relacje z rodzicami, przyjaźń, jedzenie, akceptację, miłość, brak pewnych umiejętności, nieśmiałość, zachowanie w sklepie i na co dzień i wiele innych. Na przykładzie przygód Marianka i jego paczki, maluchy oswajają świat. Bardzo podobał nam się rozdział o dziękowaniu. Wszystko zostało tak klarownie wyjaśnione – dlaczego mówi się dziękuję po jedzeniu. Od tego momentu moje dzieci, nawet podczas wakacyjnego piknikowania, wstając z koca nie zapominają podziękować. Proste historie, napisane przystępnym językiem. Spodobały mi się dwa pomysły Autorki. Pierwszy to wprowadzanie trudniejszych słów do tekstu, które zaraz zostają wytłumaczone za pomocą wprowadzenia: to znaczy. Drugi – to przemycanie zdrowego stylu życia zwłaszcza w kwestii odżywiania. Dzieci robią wielkie oczy na wieść o tym, że Marianek kocha najbardziej na świecie i brukselkę i naleśniki ze szpinakiem. Można potem w kuchni poeksperymentować. Kto wie, może Smoczek przekona nasze dzieci do rozkoszowania się zielonymi specjałami. Osobna historia tej książki to ilustracje Andrzeja Mleczki. Charakterystyczna kreska i kolory. Na pewno się spodoba:)