Obsesje recenzja

“Dobry uczynek odhaczony. A jeśli już o tym mowa, to tak, staram się być dobrym człowiekiem na tyle, na ile pozwala mi moja wybuchowa osobowość.”

I taka właśnie jest Andrea, stara się być dobrym człowiekiem, nie ma wygórowanych ambicji, stara się wieść spokojne życie, jest wdzięczna za to co posiada, dopóki ktoś nie “nadepnie jej na odcisk”. Jest samotną matką i wychowuje niemal pięcioletnią córeczkę Lily, w której wychowaniu pomagają jej mama i przyjaciółka Liz. Niespodziewanie dostaje bonus od losu. Wygrywa z całą rodziną tygodniowy pobyt w luksusowym hotelu. Już pierwszego wieczoru zostaje zaproszona na kolację z właścicielem hotelu Nicholasem Blake. Czy to przypadek, że akurat Andrea wygrała nagrodę? Tym bardziej, że Nick nie wierzy w przypadki, wydaje się mocno zainteresowany kobietą i zawsze dostaje to czego chce. I tutaj zaczyna się cała historia? Czy Nick ma obsesję na punkcie Andrei? I kim jest tajemniczy Pan X?

Sądząc po okładce i opisie przyznam, że liczyłam na mocno erotyczny romans ze sporą dawką dramatu, ze względu na te obsesje. Tego nie było, ale romans pełen namiętności jak najbardziej, a obsesji doszukałam się tylko w zachowaniu głównej bohaterki, która obsesyjnie unikała związku z mężczyznami i głębszej relacji. Co było zresztą uzasadnione, po tym co przeszła kilka lat wcześniej.

Książka jest debiutem i da się to zauważyć, mam jednak wrażenie, że cały konspekt miała autorka bardzo przemyślany. Było kilka zaskakujących wątków, których nie przewidziałam i wprowadziły małe zamieszanie do fabuły, przez co w miarę czytania robiło się coraz ciekawiej. Co do kreacji głównych bohaterów to byli momentami denerwujący i zachowujący się dziecinnie, ale myślę, że wynikało to z ich przeżyć, bo na koniec postawa Nicka jest zdecydowana i chwytająca za serce, szczególnie jeśli chodzi o małą Lily. Na uwagę zasługuje natomiast Liz przyjaciółka Andrei, bardzo pozytywna osoba, wprowadzająca do fabuły sporą dawkę humoru.

Bardzo zaskoczyło mnie zakończenie, bo książka liczy niemal 600 stron i byłam pewna, że to jednotomówka, a tutaj niespodzianka “koniec części pierwszej”. Bardzo jestem ciekawa co autorka nam zafunduje w drugiej, w jakim kierunku rozwinie się relacja Nicka i Cherry .

Nie zrażajcie się ilością stron, bo książka wciąga, a wszystkich bohaterów szybko polubicie. No może prawie wszystkich, ale o tym przekonajcie się już sami. POLECAM!