Dla jej dobra recenzja

"Dla jej dobra" autorstwa Ellen Marie Wiseman to podróż przez lata 30. XX wieku, w której mała Lilly Blackwood stawia czoła nieprawdopodobnym wyzwaniom. Historia ukazuje jej trudny start, zostaje sprzedana przez matkę do cyrku, gdzie jednak odnajduje siłę dzięki dwóm słoniom i ich treserowi.

Współczesna Julia Blackwood, dziedziczka posiadłości, próbuje odkryć tajemnice rodziny, sięgając do fotografii z przeszłości. Wiseman zgrabnie łączy te dwie opowieści, ukazując siłę charakteru i konieczność odkrycia prawdy, nawet jeśli jest bolesna. "Dla jej dobra" to powieść, która porusza tematy więzi rodzinnych, trudnych wyborów i siły wewnętrznej przetrwania.

W miarę jak historia się rozwija, Ellen Marie Wiseman eksploruje głębokie emocje i psychologiczne aspekty postaci. Julia Blackwood, odkrywając tajemnice przeszłości, staje przed trudnymi wyborami.

Autorka zgrabnie przedstawia atmosferę lat 30., ukazując różnice między społecznymi normami tamtej epoki a współczesnym spojrzeniem na te wydarzenia. Opowieść o cyrku Braci Barlow pełni funkcję nie tylko historycznego tła, ale również jako metafora dla życia pełnego wyzwań, ekstremalnych sytuacji i nieoczekiwanych zwrotów.

"Dla jej dobra" to nie tylko powieść o poszukiwaniu prawdy, lecz także o odwadze stawienia czoła przeszłości i zrozumieniu, że niekiedy trzeba uwolnić się od więzów, by móc naprawdę żyć.

Powieść ta staje się nie tylko obrazem czasów, ale także uniwersalnym przekazem o sile miłości, przebaczenia i odwagi w obliczu przeciwności losu.

Niestety, pomimo wielu pozytywnych cech powieść pod wieloma względami rozczarowuje. Wynika to z niewykorzystanego potencjału w historii. Autorka, chociaż stworzyła fascynujący świat, zbyt szybko ujawnia kluczowe elementy, co zmniejsza napięcie. Nawet pozostawione niedopowiedzenia nie dodają tajemniczości, gdyż rozwiązanie staje się przewidywalne. Brak zwrotów akcji i zaskoczenia na końcu sprawia, że fabuła płynie monotonnie, pozostawiając uczucie, że historia mogła być bardziej intrygująca. Lektura nie spełniła pełni swojego potencjału.

Powieść "Dla jej dobra" wypełniona jest różnorodnymi, czasem naciąganymi zdarzeniami, mającymi wywołać emocje czytelnika. Autorka bogato rozbudowuje opisy, detalicznie przedstawiając każdy przedmiot, zakamarek, chwilę czy widok na kilku - kilkunastu stronach. Choć czyta się to płynnie, zastanawiające jest, czy ta obfitość szczegółów wystarczy, aby utkwić w pamięci czytelnika na dłużej. Powieść zdaje się oferować intensywną lekturę, ale pozostawia pytanie, czy to wystarczy, by wzbudzić trwałe wrażenie.