99 ofiar Tytusa Mayera recenzja

Wiele słyszałam o autorze. Nie powiem, że wszystkie opinie były zachwycające, jednakże przeważała ta większość, która twierdziła, że jak dobry thriller, to Marcel Moss w ciemno.
I w końcu sięgnęłam po książkę, która już swoje odleżała.
Pomyślałam. Czego znowu mogę spodziewać się, po kolejnej historii mordercy, złamanego przez życie. Takich historii było już wiele. I tu kompletne zaskoczenie.

Tytus Mayer, który odsiedział w więzieniu ponad 25 lat, trafia do szpitala. Tam też, odwiedza go dziennikarka Julia Karpiel, która postanawia napisać o nim prawdziwą historię i dzięki temu powrócić na szczyt, z którego boleśnie jakiś czas temu spadła. Historia ta ma być początkowo napisana tak jak tysiące. Wszystko się jednak zmienia, kiedy to Tytus stawia warunek, jak ona ma wyglądać i jaka ma być kolejność zdarzeń. Od tego momentu, wysłuchujemy historii człowieka, który stał się potworem, nie dlatego, że chciał. Stał się nim, gdyż życie było dla niego zbyt potworne, aby mógł to udźwignąć.

Im dalej zagłębiamy się w głos mordercy, tym bardziej mamy mieszane uczucia. Już nie wiadomo, czy mu współczuć, czy nienawidzić. Ja byłam tak mocno zmieszana swoimi odczuciami, że kilka razy odkładałam ją na bok, aby przeanalizować moje myślenie. Totalnie mnie ta książka wytrąciła z równowagi i zaburzyła wszystkie osądy. Zaczęłam się zastanawiać, czy wydając o ludziach opinie, robimy to na podstawie szczegółowej analizy, czy też szachujemy słowami, bo możemy, bo chcemy, bo nikt nam nie zabroni, bo wydaje nam się, iż usłyszymy coś lub przeczytamy i już wiemy o tej osobie wszystko, aby wydać o niej wyrok i wsadzić do jednego wora.

Książka jest niesamowicie brutalna. Tu autor nie bawi się z nami w niedopowiedzenia. Wali nam brutalnością między oczy, czasami tak sugestywnie, że można mieć problemy z utrzymaniem posiłku.

Ta książka, to próba naświetlenia problemu wielu rodzin, choć wydawałoby się, że jest bardzo przerysowana. Niestety wiele wiadomości pokazuje nam okrutną prawdę. W naszym otoczeniu dzieje się wiele zła, a my nie reagujemy. Nie wiadomo czy ze strachu, czy z nieświadomości. Temat otwarty do dyskusji.

To, co jednak mnie totalnie powaliło na kolana, to ostatni rozdział. Co tam się wydziało????!!!!!! Już teraz wiem, że Marcel Moss potrafi uderzyć w emocje, jak nikt inny i potrafi zburzyć nasze myślenie dokumentnie, zmuszając nas do spojrzenia na sprawę z całkowicie odmiennej perspektywy.