99 ofiar Tytusa Mayera recenzja

Z książkami Marcela Mossa mam taką relację, że zazwyczaj albo to mój ulubieniec, albo jest taka po prostu w porządku. Ta książka była dobra, na jeden wieczór do pochłonięcia i zapomnienia.

Pomysł był naprawdę intrygujący. Stworzenie własnego seryjnego mordercy i na dodatek w taki sposób, że niektórzy nie mieli pewności czy nie jest on postacią rzeczywistą. Sama przez pewien moment miałam wątpliwości w tej kwestii. Na pewno zostało to specjalnie stworzone, aby zachęcić więcej ludzi. Uważam, że się udało i nie widzę w takim chwycie nic złego.

Poza tym aspektem ta książka nie wyróżnia się niczym więcej. Została napisana w formie wywiadu, przez co trochę odbierałam to jako przeskakiwanie z jednego ważnego wydarzenia do drugiego. Zabrakło mi w tym wszystkim jakiejś głębi.Ogólnie nie przeszkadza mi ten sposób prowadzenia narracji. Bardziej chodziło o to jak sam Tytus opisywał swoje życie.

Pod sam koniec pojawiły się dwa zwroty akcji. Pierwszego zupełnie się nie spodziewałam. Niestety ten drugi był mało zaskakujący, gdyż pomiędzy nimi było bardzo mało czasu. Autor powinien dać czas na przełknięcie najpierw jednej rzeczy, żeby potem kolejna była naprawdę oczekiwana. Przez zbyt szybko rozwiniętą akcję ten drugi zwrot akcji, choć miał nim być, a jak dla mnie był zupełnie oczywisty. Ciężko było się nie domyślić, dostaliśmy to już jak na tacy.

Jak każda książka tego autora była naprawdę mocna, jeśli chodzi o wydarzenia. Ten autor nie przebiera w środkach i opisuję sytuację tak mroczne, okrutne i czasem wręcz aż obrzydliwe, że to naprawdę tylko dla ludzi o mocnych nerwach. Mnie często aż wzdryga na jego książkach. Ja uważam to jednak za plus jego książek. To po prostu stały element jego książek. Czasem mam ochotę przeczytać coś, co zryje mi głowę. Jego książki w tę definicję wpadają idealnie.

Ja najbardziej rekomenduję dwie jego serię: “Trylogię Hejterską” i “Echo”. Ta druga jeszcze niedokończona. To są moje ulubione książki tego autora. Według mnie nie doścignione. Gdy "Trylogię Hejterską" że nic równie dobrego nie znajdę, a jednak seria “Echo” spełniła moje oczekiwania.

Wracając jednak do “99 ofiar Tytusa Mayera” to uważam, że bez większych oczekiwań można sięgnąć po tę książkę tak dla odmóżdżenia po prostu.