Agentka wroga recenzja

Czy w obliczu konfliktu zbrojonego można zachować neutralność? Nie opowiadać się za żadną ze stron? Czy może jednak neutralność paradoksalnie umacnia pozycję agresora?

"Agentka wroga" to moje drugie spotkanie z twórczością Anny Rybakiewicz.

Tym razem Pani Anna na przekór wszystkim bohaterką narracji uczyniła Niemkę, choć sama bohaterka lubiła podkreślać że jest Szwajcarką (uroki podwójnego obywatelstwa)

Na początku 1943 roku agentka Abwehry Angela Dremmler zostaje wysłana do Warszawy. Kobieta oficjalnie ma przejść na stronę wroga, a faktycznie ma wspierać niemiecki wywiad. Będąc pod ścisłą obserwacją, rozpoczyna swoją grę, w której stawką jest coś więcej niż wygrana wojna. Kilka miesięcy później Angela zostaje oskarżona o zdradę i osadzona w łomżyńskim więzieniu. Niemcy składają jej propozycję: "życie w zamian za informacje”. Wie, że jeżeli będzie milczeć, zginie, dlatego zaczyna snuć swoją opowieść o tym, jak stała się agentką wroga.

➡️Za pomocą zeznań bohaterka bawi się z czytelnikiem w kotka i w myszkę. Angela wodzi za nos przesłuchujących ją nazistów, ale przy okazji czytelnik również nie wie co jest prawdą, a co umiejętnie skonstruowanym kłamstwem.

➡️Autorka nie patyczkuje się w kwestii brutalnych opisów przesłuchań.

➡️Ogromnym zaskoczeniem była dla mnie historia Stefana. Nie mogę zbyt wiele zdradzić, ale opadła mi szczęka i dwa razy musiałam przeczytać fragment, aby upewnić się że ze wszystko dobrze zrozumiałam

➡️Pani Anna doskonale przekazała nam emocje bohaterów, a samo zakończenie to najlepsza część książki, bardzo wzruszające.

➡️Nie zabrakło również elementów humorystycznych, które rozładowywały napięcie- "Helga do boju" 😅

Minusy?

➡️Nie do końca kupiła mnie warstwa historyczna, a uściślając sposób szkolenia oraz funkcjonowania organizacji szpiegowskich. Myślę, że historycy mieliby tutaj sporo zastrzeżeń.

➡️Opisaną historię w książce możemy przenieść na współczesny grunt, bo lubimy powtarzać że dana wojna nie jest naszą i wcale nie mam tutaj na myśli tylko wojny na Ukrainie, ale również pozostałe konflikty zbrojne które toczą się na świecie - my jako Europejczycy mamy dość krótkowzroczne postrzeganie świata. Autorka pokazała nam, że nikt przyzwoity w obliczu wojny nie może zostać obojętny, idealnie widać to na przykładzie Angely. Kobieta tak często jak tylko mogła podkreślała swoją neutralność, jednak gdy znalazła się w sercu wojny jej postrzeganie świata się