Agentka wroga recenzja

„ Nie mogłam milczeć. Każdą kolejną informacją, prawdziwą czy nie, wykupowałam sobie kolejny dzień życia.” (str.288)

Bohaterką jest Angela. Była w połowie Szwajcarką, w połowie Niemką. Była agentką Abwery. Została wysłana z misją do Anglii. Miała przeniknąć do M15 i być podwójnym szpiegiem, w zamian za informacje o bracie. Ona miała jednak inny plan. Planowała udać się do Polski w poszukiwaniu brata. I z nim udać się do Szwajcarii, w której się wychowywała do tragicznej śmierci rodziców.

Musiała pracować z dwoma wywiadami i polskim ruchem oporu. Każdy czekał aż popełni błąd i znajdzie się w potrzasku. Mimo, że była w trudnej sytuacji radziła sobie dobrze. Musiała odbyć szkolenie, gdyż do Polski miała się dostać skacząc ze spadochronem. W czasie szkolenia miały miejsce zabawne momenty.

Będąc w Polsce musiała znaleźć sobie dobrze płatną pracę.

„ Szpieg musi mieć pieniądze. One nie tylko rozwiązują języki, ale także skutecznie zamykają usta.” (86)

Dostała pracę w wydziale budownictwa. Jej szef Ludwig był utalentowanym architektem i dżentelmenem. Był skryty i surowy. Dużo wymagał od siebie, ale też od swoich podwładnych. Angela była zadowolona z pracy, choć relacje z szefem nie były najlepsze. Miała wybuchową naturę, co nie zawsze wychodziło jej na dobre. Czasem jej działania były nieetyczne, choć była wrażliwa na ludzką krzywdę.

Nie miała przyjaciół i ich nie szukała. Liczyło się tylko przeżycie i jej misja. Nie bała się śmierci, wiedziała, że jest ona nieunikniona w jej pracy. Starając się przekazywać informacje zainteresowanym stronom, igrała z losem. Jednocześnie zapewniała sobie spokój na jakiś czas. Będąc w Polsce dostrzegała ile krzywd, cierpienia i zniszczenia dokonali jej rodacy. Dopadały ją też wyrzuty sumienia z powodu śmierci rodziców i brata.

Kiedy jej misja dobiegła końca została złapana i osadzona w łomżyńskim więzieniu. Oskarżano ją o zabicie niemieckiego oficera. Była silną osobowością. Mimo tortur jakim ją poddawano, „ kąpielom” polegającym na polewaniu na przemian gorącą i lodowatą wodą, „gimnastyce” trzymała się przy życiu. Trudno było ją złamać. Otrzymała propozycję zachowania życia w zamian za informacje. W końcu zaczęła mówić balansując na granicy prawdy i kłamstwa.

Ciekawa lektura.