Topieliska recenzja

Po raz pierwszy miałem przyjemność przeczytać powieść pani Ewy Przydrygi, poznanianki, absolwentki filologii angielskiej, autorki, która debiutowała na rynku wydawniczym tytułem "Motyle i sny". Gdy tylko zobaczyłem w Klubie recenzenta ten tytuł, znakomitą okładkę, która od razu zachęca do czytania, postanowiłem, że kliknę przycisk "Zamawiam". I tak też się stało. "Trzyma w napięciu od pierwszej strony" - twierdzi Katarzyna Puzyńska. "Mroczna, zagadkowa i nieodkładalna" - pisze Marcel Moss. A Max Czornyj twierdzi, że książka wessała go i odebrała dech! Oczywiście krótkie zdania przytoczone przez polskich autorów nie zawsze mają potwierdzenie, gdy czyta się lekturę. W tym przypadku ta powieść ma coś w sobie po trochu z każdej wypowiedzi. Czas na moją, skromną wypowiedź na ten temat.

Dla mnie im bardziej mroczno, im bardziej straszno, im zdecydowanie bestialsko, tym lepiej. Uwielbiam thrillery psychologiczne, dlatego też od początku lektura bardzo mnie wciągnęła, a historia Poli Szulc bardzo zaciekawiła.

Kilka słów o zarysie powieści. Główną bohaterkę budzi rano telefon. Ten zostaje wykonany z przychodni, gdzie rano miał się stawić mąż Poli, Jakub, z synkiem Jasiem. Nigdy tam nie docierają, a zdenerwowana żona i matka, nie może w żaden sposób skontaktować się ze swoim wybrankiem życia. Mimo panującej zamieci śnieżnej (jest styczeń zeszłego roku), Pola wyrusza w trasę do przychodni. Podczas jazdy natrafia na akcję ratunkową przy pobliskiej rzece. Zrozpaczona dziewczyna rozpoznaje samochód Jakuba. Gdzie jest jej mąż, gdzie ukochany chłopczyk? Co mogło się tutaj wydarzyć?

Gdy wszystkie, a może prawie wszystkie tajemnice wypłynęły, ujrzały światło dzienne, po prostu zaniemówiłem z wrażenia. Nie tak wyobrażałem sobie zakończenia, choć gdzieś w głęboko w podświadomości czułem, że autorka wciśnie mnie w siedzenie podczas codziennego podróżowania do i z pracy. To jej się udało!

Poznajemy najbliższą rodzinę Poli, jak i jej męża. Każda z postaci ma swoje "za uszami", każdemu możemy przypiąć łatkę osoby, która na swój sposób krzywdzi innych. Mamy wątek pedofilii istotny dla przebiegu powieści, mamy tajemniczą piwniczkę, gdzie przechowywane przetwory i wina, ale czy tylko? Jaką rolę odegrają sny i koszmary nocne głównej bohaterki? Myślę, że warto zajrzeć do tej powieści. Jestem też przekonany, że chętnie zajrzę do innych powieści Wielkopolanki.

Książkę otrzymałem z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl, za co serdecznie dziękuję i polecam się na przyszłość.