Rozgrzeszenie recenzja

"Rozgrzeszenie" to trzecia odsłona przygód policjanta Huldara oraz psycholog dziecięcej Freyi.
Muszę przyznać, że jest to według mnie najlepsza i najbardziej zaskakująca część z dotychczas przeczytanych.
Oczywiście Freya jak zwykle jest irytująca i niezdecydowana, ale na to nic poradzić nie można. Tylko Huldara szkoda. No nic. Na szczęście zagadka kryminalna przysłoniła ten niewątpliwy mankament.
Tym razem mamy do czynienia z tematem przemocy szkolnej. Niestety z biegiem lat sprawcy mają coraz więcej możliwości, aby dręczyć słabszych, innych pod jakimś względem uczniów poza murami szkoły. Anonimowość jaką daje internet jest w tym przypadku niewyobrażalna.
Muszę przyznać, że złapałam się na tym, że kibicowałam mordercy, nie uważam oczywiście, że należy zabijać młodych ludzi, którym wydaje się, że mając więcej pieniędzy czy popularności mogą wszystko, ale rozumiem że czasami osoby, które są ofiarami bądź ich bliscy, którzy razem z nimi przeżywają każdy incydent mogą chcieć wymierzyć sprawiedliwość na własną rękę.
Czy tak się dzieje w "Rozgrzeszeniu"?
Tego musicie dowiedzieć się sami. Jedno jest jednak pewne. Młode osoby są porywane i zabijane a wszystko jest rejestrowane za pomocą aplikacji Snapchat. Dodatkowo, żeby było ciekawiej policjanci znajdują obok ciał pozostawione kartki z numerami 2 oraz 3. Gdzie podział się numer 1?
To co mnie uderzyło podczas lektury najbardziej to listy pewnej osoby, która zdaje się być ofiarą przemocy ze strony rownieśników, a każde słowo wypełnione było bólem i cierpieniem. Aż wyobraziłam sobie swoje młodzieńcze lata szkolne, gdzie często bagatelizowano wyzwiska, popchnięcia, szturchnięcia czy wymuszenia drobnych sum pieniędzy. Niestety to się wciąż dzieje. I jak nie było konkretnych reakcji najbliższego otoczenia tak dalej nie ma.
Podsumowując: "Rozgrzeszenie" to fikcja literacka,jednakże równie dobrze wydarzenia zawarte w tej książce mogły być prawdą. Autorka kolejny raz pokazuje, że jest mistrzynią kreowania klimatu i tego, że nie straszne jej pisanie o ważnych społecznie sprawach. Ja ze swojej strony serdecznie polecam sięgnąć po ten tytuł zaczynając jednak od "Odziedziczonego zła", żeby poznać głównych bohaterów ich zachowanie i wzajemne zależności. Z chęcią sięgnę po "Wzgórze wisielców" z nie małą ciekawością co pani Yrsa zaserwuje swoim czytelnikom w kolejnej części.