Rozgrzeszenie recenzja

To moje pierwsze spotkanie z islandzką autorką, omawiana książka jest trzecią z cyklu 'Freyja i Huldur', ale myślę, że znajomość poprzednich tomów nie jest konieczna. Jeśli chodzi o bohaterów, to Freyja jest psycholożką okazyjnie współpracującą z policją, zaś Huldur policjantem, który żyje jak pies z kotem ze swoją szefową, Erlą. W ogóle fajnie pokazuje autorka stosunki w policji, sama Erla jest wyjątkowo antypatyczna, a funkcjonariusze nigdy nie przepuszczają okazji, aby podłożyć świnię koledze, czasami wręcz biorą się za łby. To całkiem realistyczny opis, czasami mam dość czytania opowieści o miłych i empatycznych gliniarzach.

Rzecz cała zaczyna się od brutalnego morderstwa na kilkunastoletniej uczennicy. Szybko okazuje się, że ofiara była przemocowa w stosunku do koleżanek ze szkoły. Potem mamy następne morderstwo i intensywne śledztwo, muszę powiedzieć, że intryga kryminalna jest całkiem zgrabnie skomponowana, ale nie najważniejsza.

Najważniejszy jest bowiem w książce problem przemocy w szkole. Opisuje Sigurðadóttir typowe sytuacje, gdy grupa uczniów wyklucza, poniża, mobbuje kolegę czy koleżankę różniącą się od innych. No cóż, to zjawisko istniało też w moich szkolnych przedinternetowych czasach, ale sieć bardzo pogłębiła ów problem. Obecnie mobbowanie odbywa się w mediach społecznościowych 24 godziny na dobę, a prześladowcy pozwalają sobie na bardzo wiele. Na przykład opisuje autorka jak to uczniowie założyli grupę na fejsie: 'Nienawidzę A.' gdzie A. jest imieniem i nazwiskiem koleżanki, dzieciaki swobodnie wylewają tam hejt, padają tam słowa: 'wyp.. laj z naszej szkoły, zabij się, powieś się!' Za taką mowę nienawiści dorosły człowiek może odpowiadać prawnie, a dziecko? Nie wiem. Ale indagowane dzieci i ich rodzice twierdzą, że hejt online to tylko niewinne żarty, ładne żarty...

Niestety zaszczuci uczniowie nierzadko podejmują próby samobójcze, w każdym razie traumy ze szkoły pozostają im na całe życie, co za czasy... Najgorsze jest to, że wszyscy są bezradni wobec tego strasznego zjawiska, szkoła, policja i kto tam jeszcze, a dręczyciele pozostają bezkarni.

Bardzo ciężko słuchało mi się bloga dziewczynki, która była obiektem przemocy w szkole, to opowieść bardzo samotnej osoby, która kompletnie traci wiarę w siebie, nie znajduje dla siebie żadnego wyjścia.

W ogóle ciężko mi się słuchało audiobooka w doskonałym wykonaniu Filipa Kosiora, bo opisany ogrom nienawiści i przemocy między uczniami był wręcz przytłaczający.

To ważna książka, przedstawiająca w atrakcyjnej formie bolesny i trudny temat, obecny także w naszym kraju.