Duchy nocy wigilijnej recenzja

Jaki jest Wasz ulubiony czas w ciągu roku? U mnie chyba jest to Bożę Narodzenie, a konkretnie sama Wigilia. Ten czas napawa mnie pewnym nietypowym uczuciem, uczuciem wręcz magicznym... Mam wrażenie, że tej jednej nocy może stać się dosłownie wszystko i wtedy świat ukaże nam całkowicie inne oblicze. Jakie? Tego nie wiem sama, tak naprawdę po Bożym Narodzeniu wracam do swojego schematycznego życia, ale to poczucie tego jednego konkretnego dnia jest niezapomniane. Czy Wy też tak macie?

Może właśnie dlatego niedługo po Wigilii postanowiłam do niej wrócić, ale w dość niebanalnym obliczu, ponieważ obliczu grozy, gotyku i nierealności. A mowa tutaj o zbiorze opowiadań, które dało mi wytchnienie i pozwoliło właśnie inaczej spojrzeć na świat. Choć na chwilę stał się za mgłą i pewne historie przeobraziły moje życie, a mówię tutaj o zbiorze opowiadań "Duchy Nocy Wigilijnej". Jesteście gotowi na tę mgłę?

Pod względem stylistycznym książka jest dość trudna do określenia, ponieważ zawiera opowiadania różnorodnych pisarzy. Niektórzy z nich przekonali mnie do siebie bardzo, inni okazali się niesatysfakcjonujący. Jednak ta nierównomierność w żaden konkretny sposób jakoś bardzo mi nie przeszkadzała. W ostatnim czasie czytam coraz więcej zbiorów opowiadań i mam też świadomość, że nigdy wszystkie nie będą idealnie na równi. Wręcz trudno tego oczekiwać. Tak samo jest i w tym przypadku – i pod względem stylistycznym, i pod względem fabularnym. Niekiedy wciągałam się i właśnie przenosiłam do tego innego świata z początku mojej recenzji, innym razem trochę zmuszałam się, by czytać dalej i nie poddawać się.

Przede wszystkim są to opowiadania grozy, ale nie w takim dosłownym odbiciu horroru. Tutaj stawia się na pewne rodzaje uczuć, niedopowiedzeń i wyobrażeń. Dla mnie to forma perfekcyjna, ponieważ nie lubię się bać, dlatego tak rzadko czytam, czy oglądam horrory. Moja wyobraźnia jest zbyt bujna. Tymczasem w przypadku "Duchów Nocy Wigilijnej" dostawałam odpowiednią dawkę grozy, klimatu, ale była dla mnie to też bezpieczna forma. Tym bardziej że nie jest to pierwszy zbiór opowiadań z tej serii, więc miałam pewne oczekiwania i zostały one spełnione.

Może to nie do końca odpowiedni czas, ale jestem przekonana, że znajdą się osoby podobne do mnie, które nawet w lutym i późniejszych miesiącach czują magię świąt i postanowią się w nią zanurzyć ponownie. Dlatego jak najbardziej polecam ten zbiór i bez wątpienia powrócę do tych, których jeszcze dotychczas nie czytałam.

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl