Cieszę się, że moja mama umarła recenzja

Jennette McCurdy, to amerykańska aktorka znana przede wszystkim z serialu telewizyjnego, stacji Nickelodeon iCarly, Sam i Cat czy Zwariowany świat Malcolma. Jennette to również piosenkarka, autorka tekstów i reżyserka.

Dlaczego Jennette, najsłynniejsza dziecięca aktorka amerykańska cieszy się ze śmierci swojej matki?
Co wydarzyło się pomiędzy matką a córką, że padają tak dramatyczne słowa?
Tytuł i okładka są alarmujące i prowokujące, ale wszystko to okazuje się bardzo uzasadnione. Odpowiedź na te pytania znajdziecie w książce – pamiętniku – którą aktorka napisała, by wyrzucić z siebie to, co ją dręczyło od najmłodszych lat.
Nikt nie spodziewałby się ani nawet nie podejrzewał, przez co musiała przechodzić Jennette, żeby zadowolić swoją matkę. Manipulowana i wykorzystywana przez najbliższą osobę. Jennette konsekwentnie przedkładała swoje potrzeby nad potrzebami swojej matki. Dowodzi to temu, jak bardzo ją kochała, kiedy ta żyła. Czas jednak pokazał, jak bardzo Jennette została zdradzona przez matkę i jakie szkody, niektóre nawet nieodwracalne, wyrządziła jej przez swoje zaślepienie w dążeniu do sławy.

W książce „Cieszę się, że moja mama umarła” McCurdy opowiada przede wszystkim o tym, jak to jest mieć matkę z narcystycznymi tendencjami. Opisuje kolejne lata życia w rodzinnym domu ze swojej perspektywy. Wskazuje sytuacje, które nie miały prawa się wydarzyć, a my mamy kolejny przykład tego, jak coś może wyglądać zupełnie inaczej, niż myślimy, że jest. Choć Jennette była utalentowana aktorsko, cieszę się, że podjęła decyzję o odejściu. Nikt przecież nie powinien być zmuszany do kariery, której nigdy tak naprawdę nie chciał — zwłaszcza kariery tak wyczerpującej i pochłaniającej emocjonalnie, psychicznie i fizycznie. Zaczęła dostrzegać swoją blokadę i nadmierne sterowanie życia przez matkę, kiedy poznała partnerkę z planu – Mirandę Cosgrove. Niestety wspomnienia związane ze stacją Nickelodion również nie były dla niej dobre. Jennette przez lata zmagała się z wieloma zaburzeniami – począwszy od anoreksji, którą o zgrozo zapoczątkowała świadomie jej matka, po bulimię, problemy z alkoholem i narkotykami. U młodej aktorki zdiagnozowano również zaburzenia obsesyjno – kompulsywne. McCurdy wielokrotnie chodziła na terapię, pragnąc normalności, zdrowia psychicznego i fizycznego.

Cieszę się, że Jennette odważyła się wyznać swoje problemy za pomocą tej książki, ponieważ może choć trochę pomogło to jej poradzić sobie z traumą. Jej otwartość względem swojego życia osobistego, zasługuje na duże uznanie. Nie każdy bowiem jest w stanie w taki sposób przedstawić swojej prywatności.
„Cieszę się, że moja mama umarła” to smutna lektura. Uważam, że została ona nie tylko bardzo dobrze napisana, ale obnażyła także przed całym światem problemy, z jakimi borykała się Jennette jako dziecko. Jest to historia niezwykle poruszająca i szczera. Książka jest głęboko przekonująca, a głos Jennette wyraźny.