Mrówki w płonącym ognisku recenzja

Są takie smaki i zapachy, które potrafią przenieść nas w czasie. Są takie wspomnienia, które warto przechowywać. Autorka książki pt. Mrówki w płonącym ognisku przenosi nas do powojennej wsi. Narratorka opisuje swoje wspomnienia, które dotyczą jej dzieciństwa. Wspomina mieszkańców wsi, w której mieszkała. Pokazuje także zmiany jakie zaszły na przestrzeni lat.

Teresa Oleś-Owczarkowa- z wykształcenia psycholog, publikowała na łamach ‘Gościa Niedzielnego’ i w innych pismach głównie na Śląsku. Debiutowała powieścią ‘Rauska’. Książka ‘Mrówki w płonącym ognisku’, mimo że z realizmem ukazuje dawne życie wsi, jest metaforą symbolicznego obrazu życia na Ziemi.

Bardzo lubię czytać książki które mogą dać mi do myślenia. Właśnie dlatego chciałam przeczytać tę pozycję. Dzięki niej chciałam na chwilę się zatrzymać i zwyczajnie pomyśle nad sensem własnego życia. Czy książka dała mi do myślenia?

Autorka daje nam możliwość poznania ciekawych historii, które mogą wywołać w nas skrajne emocje. Najbardziej zapamiętałam historie o samobójczyni, która została zgwałcona i to było bezpośrednią przyczyną podjęcia takiej a nie innej decyzji. Historie są na prawdę różne. Są pozytywniejsze i te negatywniejsze. Świetnie zostało przedstawione życie we wsi, ale nie takiej jakie możemy obecnie odwiedzić. Plusem tej książki jest to, że młody czytelnik może zobaczyć jak wyglądało życie w powojennej wsi. Jakie obyczaje mieli tamtejsi ludzie i co groziło osobie, która odstawała od normy.

Dzięki książce przypomniałam sobie własne dzieciństwo. Tęsknie za tymi czasami, gdzie najważniejsza była zabawa, a nie to jak wyglądamy i co mamy. Życie było wtedy takie beztroskie. Miałam okazje wrócić jeszcze raz do tego etapu w moim życiu i to w tej książce jest piękne. Ponadto niektóre zdania uświadomiły mi jak czas ucieka jak wszystko szybko się zmienia. Niektórzy ludzie, którzy są częścią mojego dzieciństwa już nie żyją. Odeszli tak szybko, za szybko, a ja dojrzewając zapomniałam o nich…

Styl autorki jest piękny i to w dosłownym znaczeniu. Stosuje liczne porównania i używa mocnych słów, które zostają wyryte w naszym sercu za co jestem jej wdzięczna. Tak naprawdę książka nie ma jednolitej fabuły. Tekst to raczej przemyślenia którymi dzieli się z czytelnikiem autorka. Wiele razy moja babcia czy prababcia powtarzały mi, że ‘za komuny było lepiej’. Wielu z was zapewne też słyszało gdzieś to stwierdzenie. ‘Mrówki w płonącym ognisku’ wyjaśniły mi sens tego zdania i wiecie co? Bardzo chciałabym być chociaż przez dzień lub tą godzinę w tamtych czasach.


‘Mrówki w płonącym ognisku’ to książka nie dla każdego. Moim zdaniem trzeba być bardzo uczuciowym człowiekiem, aby ją zrozumieć. Książka niesie ze sobą mocną treść przez co czasami bywa trudna do zrozumienia. Warto jest poznać tę historie do czego gorąco Was zachęcać.
OCENA:8/10