Burza recenzja

Muszę przyznać, że nie znam poprzedniej części, ale czytając drugi tom nie miałam kłopotu ze zrozumieniem co i jak choć ciekawość, od czego pewne rzeczy, sytuacje zaczęły się wzięła górę i na pewno będę nadrabiać. Przed wami książka, która wybudziła we mnie masę różnych emocji od tych nierozumiejących „ale skąd i dlaczego” po śmiech i takie „ooo ooo”, jak widzisz małego szczeniaczka innymi słowami rozczulające. Czy można zapomnieć o przeszłości? Czy wydarzenia i krzywdy wyrządzone wcześniej można zapomnieć, wybaczyć? Podejrzewam, że usłyszałabym wiele różnych opinii, i to jest chyba najpiękniejsze. Mówią, że przeciwności się przyciągają, ale czy aby na pewno?

Czy dwie osoby różniące się od siebie „chyba” wszystkim mogą żyć jako jedność? Tutaj mocno mnie ten temat interesował i w każdym rozdziale chciałam więcej i więcej, jak to wszystko się ułoży. Czy ktoś, kto żyje po ciemnej stronie może ułożyć sobie życie z kimś, kto jest po tej jaśniejszej stronie? Czy Kot może żyć z myszą, na którą zawsze polował? Sami przyznajcie, że ten temat chciałoby się bliżej poznać. Będziemy towarzyszyć w pościgach, odwiedzimy ciemne, podejrzane miejsca, które nocą nie powinno się odwiedzać, no i pewne sytuacje nie dość jasne w pierwszej części rozwiążą się przy tym tytule. Kolejnym plusem według mnie jest pokazanie pewnej części społeczeństwa LGBTQ+ co dodaje lekką nutę pikanterii, a to za sprawą Adama i Konrada którzy jak wcześniej napisałam żyją po dwóch stronach lustra, a jednak jakaś niewidzialna siła przyciąga ich do siebie. Będziemy z Adamem poszukiwać morderczynie poznaną w pierwszej części, lecz, ile osiągnie, robiąc to na własną rękę to już dowiecie się sami. Mam jeden minus dla książki! Takie zakończenia powinny być zakazane albo karane. :p Jak już myślisz, że koniec jest piękny to epilog doprowadzi ciebie do zawału albo co najwyżej podniesie ciśnienie 400+ No kurka wodna, a już myślałam…?! Ech… Jednym słowem ja chcę więcej i więcej.

Zapraszam do zapoznania się z opisem książki. Mamy kryminał, romans, tajemnice, pościgi, i to coś, co powoduje, że książka jest nieodkładana. Wiem, że jest audiobook pierwszego tomu, więc dla tych, którzy lubią tę formę spędzania czasu z książką to niech uzbroją się w cierpliwość z nadzieją, że szybko będzie można odsłuchać „Burzę” w wersji audio.