Kopia doskonała recenzja

"Kopia doskonała" to pierwszy tom serii kryminalnej autorstwa Małgorzaty Rogali, który wprowadza czytelników w świat Celiny Stefańskiej – ambitnej, choć dopiero początkującej prywatnej detektyw. Jej kariera dopiero nabiera tempa, gdy zostaje wplątana w zagadkową sprawę zaginięcia Dominiki Wojtowicz, utalentowanej kopistki dzieł sztuki.

Dominika otrzymuje prestiżowe, choć owiane tajemnicą zlecenie – ma wykonać perfekcyjną kopię obrazu w Lyonie. Praca nad dziełem przebiega bez zakłóceń, jednak tuż po jej zakończeniu dochodzi do zuchwałej kradzieży oryginalnego płótna, a sama malarka znika bez śladu. Poszukiwania Dominiki prowadzą Celinę przez sieć intryg, fałszerstw i tajemnic ukrytych w świecie sztuki.

Czy młoda detektyw poradzi sobie z pierwszym poważnym śledztwem? Jakie sekrety skrywa skradzione dzieło? I czy prawda okaże się równie nieuchwytna jak doskonała kopia?

Kopia doskonała to połączenie kryminału z powieścią obyczajową. To nie tylko sprawa kradzieży obrazu i – jak na dobry kryminał przystało – morderstwa, które również odgrywa tu istotną rolę, ale także niezwykła podróż do malowniczego Lyonu i innych miasteczek, pełnych tajemnic i niepowtarzalnego klimatu. Autorka z dbałością o detale opisuje urokliwe uliczki, galerie sztuki i kawiarnie, dzięki czemu miasto staje się niemal równorzędnym bohaterem historii. Czytając, czułam się, jakbym sama przemierzała urokliwe, pełne historii francuskie uliczki, chłonąc ich niepowtarzalny klimat. To dla mnie niezwykle ważne w książce – kiedy mogę nie tylko śledzić fabułę, ale wręcz poczuć atmosferę miejsca, niemal dotknąć jego magii i zanurzyć się w nim bez reszty.

Małgorzata Rogala po raz kolejny udowadnia, że umiejętne łączenie różnych gatunków – kryminału, powieści obyczajowej i romansu – pozwala jej nie tylko kreować wyjątkowe historie, ale także wyznaczać nowe kierunki w literaturze, nie tracąc przy tym zasłużonego miana królowej polskiego kryminału.

Jako miłośniczka malarstwa i sztuki szczególnie doceniam artystyczne tło tej powieści oraz tajemnice związane ze światem kopiowania obrazów. To właśnie one nadają książce wyjątkowego charakteru, sprawiając, że wyróżnia się na tle innych kryminałów, które dotąd czytałam.

To książka, która oprócz kryminalnego wątku, intrygi, również skłania czytelnika do refleksji nad ludzką naturą – słabościami, manipulacją i moralnymi wyborami. Pokazuje, jak trudno czasem przeciwstawić się własnym lękom i negatywnym myślom.
Może nie wywołała we mnie silnych emocji, ale mimo to spędziłam przy niej naprawdę przyjemny i miły czas. Szybko się mi ją czytało i byłam ciekawa zakończenia.

Dziękuję Wydawnictwu Skarpa Warszawska za egzemplarz do recenzji.