Wszystko już było recenzja

"Wszystko już było" Marty Lenkowskiej to opowieść o poszukiwaniu własnego Ja w świecie kłamstwa, blichtru i ułudy.

Liz Doporto jest sławną i cenioną malarką w Portugalii. Nie unika skandali, a jej życie bywa burzliwe i skomplikowane. Gdy ją poznajemy, artystka cierpi z powodu częściowej amnezji spowodowanej reakcją na pewne tragiczne wydarzenia z przeszłości. Razem z nią będziemy chcieli się dowiedzieć jak wyglądały ostatnie lata jej życia. Dlaczego nie ma przy sobie nikogo z rodziny? Czemu jest skłócona z tak wieloma osobami? Jakie krzywdy wyrządziła i jakie błędy popełniła przez lata? Ten defekt choć początkowo będzie uciążliwy okaże się mieć zbawienne skutki. Utrata pamięci w przypadku Liz to dobry impuls do zmiany życia, wewnętrznej przemiany i odbudowania relacji z innymi.

Podobała mi się ta książka. Nie jest to zwykła, oczywista historia lecz dobrze opowiedziana i nastrojowa lektura. To historia wzlotów i upadków, dobrych i złych decyzji, rozczarowań, cierpienia ale też nadziei.
Autorka pięknie pisze! Potrafi ująć słowami, zaangażować czytelnika. Nie miałam problemu z tym, żeby zrozumieć emocje bohaterów, ich nastroje czy intencje. Pierwszoosobowa narracja oraz retrospekcje sprawiły, że z łatwością mogłam wczuć się w sytuację, w jakiej znalazła się Liz.

Cieszę się, że w tej książce zostały podjęte tak ważne tematy, a wątek z utratą pamięci odsłania fundamentalne problemy, pokazuje też jak trudna jest
to sprawa z medycznego punktu widzenia i jak to wszystko przebiega. Zresztą pojawia się tam też inny, cięższy przypadek medyczny.
Miło zaskoczyłam się też tym, że główna bohaterka jest artystką. Temat sztuki jest tu fajnie wykorzystany.
Ciekawie zostały połączone też miejsca, w których rozgrywa się fabuła. Akcja w dużej mierze dotyczy Portugalii ale pojawiają się mocne polskie akcenty.

"Wszystko już było" to wartościowa opowieść, która skłania do refleksji nad tym, co jest w życiu ważne. Na zakończenie dodam cytat, który mnie urzekł. A Wam polecam zapisać sobie ten tytuł, książka Marty Lenkowskiej zasługuje na dalsze poznanie 💙.

"Niesamowite, w jakim stopniu wspomnienia składają się na człowieka. Kim bylibyśmy bez nich? Chyba nie ludźmi.
Niezdolni do wyciągania wniosków, analizowania błędów i nauki, nigdy nie bylibyśmy w miejscu, w którym się znajdujemy. Życie nie miałoby takiego smaku, takiego znaczenia. Byłoby punktem, a nie linią. Brakowałoby w nim wszystkiego, co ważne. By w końcu, jak budować przyszłość lub choćby dzisiejszy dzień bez solidnych fundamentów ze wspomnień?"