W Koloseum. O Tomie Waitsie recenzja

Głupio się przyznać, ale do tej pory nie wiedziałam kim jest Thomas Alan Waits. Gdy otrzymałam książkę stwierdziłam, że najpierw muszę dowiedzieć się o kim będę czytała biografię. Powiem wam, że zaskoczyła mnie twórczość i talent tego amerykańskiego wokalisty, kompozytora, aktora, autora tekstów itd...
Ten człowiek to chodzący multitalent, z charakterystycznym, niskim głosem i panicznie bojący się zapomnienia. Aby do tego nie dopuścić próbuje temu zapobiec, grając w filmach oraz tworząc teksty zawierające cząstkę z jego życia. Artysta śpiewa utwory, które głównie zawierają jego poezje, a są one przepełnione czarnym humorem, niezwykle melancholijne, cyniczne, gorzkie, bardzo osobiste ale z przesłaniem. Jako osoba prywatna jest zdecydowany, pewny siebie, chroniący swoją rodzinę i prywatność. Otwiera się na świat tylko w swojej twórczości, w muzyce , w filmach. Wiele przeszedł wzlotów i upadków, ale jego charakter nie pozwolił mu się poddać. Konsekwentnie piął się na szczyty, po mimo niepowodzeń i osiągnął to co oczekiwał. Jego wiersze i inne dokonania będą wieczne.
Zaimponował mi nie tylko swoją wszechstronnością, inteligencją, kunsztem, wiedzą ale także podejściem do życia, do drugiego człowieka.
Ta książka różni się znacznie od biografii, które znałam do tej pory. Nie opowiada historii Thomasa fakt za faktem, tylko napisana jest pod kontem jego dokonań, twórczości. Tutaj przeczytacie jak o artyście wypowiadają się ludzie z jego najbliższego otoczenia. Opowiadają jak razem pracowali, jak wyglądały jego koncerty, co go denerwowało a co cieszyło.
Nie jest to zbyt skomplikowana lektura, ale wymaga od czytelnika maksymalnej uwagi i skupienia. Ktoś kto nie orientuje się o kim pisze autor, może mieć trudności z przyswojeniem wiadomości, które tu znajdzie. Dlatego przed rozpoczęciem zagłębiania się w lekturze, polecam posłuchać kilku jego wykonań piosenek i zobaczyć film z udziałem tego artysty. Czy polecam tę pozycję? Oczywiście, że tak, bo jest to niezwykle ciekawa i pasjonująca książka. Uważam jednak, że docenią ją głównie Ci, którzy rozpoznają Waitsa, kojarzą filmy, w których występował i zasłuchują się w jego utworach.