Zaraza. Grobowiec Tom I recenzja

Całkiem niezła antologia opowiadań o wspólnym temacie anonsowanym przez tytuł. Jeśli nie jestem skłonna dać jej więcej niż 6/10, to nie tylko dlatego, że nie wszystkie teksty i autorzy trzymają równy poziom - to w antologii jest raczej nieuniknione, w dodatku często tekst, który jednemu czytelnikowi się podoba, innego akurat odrzuca, więc nie będę narzekać na konkretne przykłady, a przynajmniej nie za bardzo.
Chodzi raczej o to, że umieszczenie piętnastu opowieści pod jednym szyldem i narzucenie autorom określonego tematu wywołało u mnie efekt pewnej powtarzalności. W horrorze na początku nie powinniśmy zbyt dokładnie wiedzieć, co wypełznie z krypty czy wyskoczy zza szafy - tu od razu wiemy: będzie zaraza! Stąd bardziej spodobały mi się próby potraktowania tematu mniej jednoznacznie, czyli takie, gdzie zaraza niekoniecznie musi być dziesiątkującą ludzkość epidemią, albo takie, gdzie epidemia jest, ale jej działanie przynosi nieoczekiwane efekty lub odsłania dodatkowe mroczne aspekty ludzkiej natury (na przykład "Nomen nominandum", "Recykling" czy "Pocztówka z wakacji").
Są i inne walory, które warto docenić - "Wdowi Dom" ujął mnie na przykład stylem. A "Schlesierthal" narobiło mi smaku na "Ćmę" Bielawskiego. Zresztą śląskie i ogólnie prowincjonalne klimaty rządzą, chociaż po przeczytaniu jednego z opowiadań poważnie się zastanowię, zanim kiedykolwiek pojadę do Bytomia. Poza tym - no cóż, najczęściej opowiadania powielają motywy, których można się spodziewać, bo już je spotkaliśmy: rozkład więzi społecznych, coraz brutalniejsza walka o byt, załamanie się normalnego funkcjonowania społeczeństwa i upadek cywilizacji; historie, w których leczenie jednej choroby wywołuje drugą, gorszą; epidemia zmieniająca ludzi w zombie (znowu...*), skierowana w pustkę opowieść ostatniego ocalałego (albo nie ocalałego, po prostu ostatniego jeszcze żywego), i tak dalej. Nie obyło się nawet bez inwazji z kosmosu - "Zaczęło się od gwiazd" to w gruncie rzeczy przeróbka, na współczesnym gruncie, "Koloru z przestworzy" Lovecrafta.
Czytać? No pewnie że czytać, tylko nie zapomnieć potem łapek odkazić, bo kto wie, co się do was przyczepi, he, he, he**.

____________________________
* No dobra, tu ponarzekam, bo przyznam, że historie o zombie nudzą mnie niemiłosiernie.
** He, he, he... khe, khe, KHEEEE....