Cicha noc. Świąteczne zbrodnie recenzja

Książka ta jest zbiorem 15 opowiadań napisanych dosyć dawno przez wybitnych pisarzy, mało znanych bądź zapomnianych autorów. Tak jak to bywa z opowiadaniami jedne są lepsze inne troszkę mniej, ale każde z nich jest napisane w klimacie świątecznym i posiada w sobie magię świąt. Znajdziemy w nich liczne tajemnice, morderstwa oraz zagadki, a niektóre rozwiązania jak dla mnie były niespodzianką, gdyż albo obstawiałam inną osobę bądź nie potrafiłam znaleźć sprawcy. W książce podoba mi się to, że poznając tytuł opowiadania pod spodem znajdziemy również krótką notatkę odnoszącą się do wiadomości o autorze, przez co można ich troszeczkę bliżej poznać. Czytając tę antologię miałam takie wrażenie, że jest ona napisana podobnym stylem co książki Agathy Christie. Nie ma tu mocnych, kryminalnych akcentów natomiast jest bogate słownictwo. Moim ulubionym opowiadaniem jest „Niebieski karbunkuł” ponieważ pomysłowość autora była duża. Bardzo prosta i łatwa do rozwiązania zagadka, która rozśmieszyła mnie, ponieważ sama bym nie wpadła na umieszczeniu drogiego kamienia w miejscu, którym umieścił go złodziej. Natomiast drugim moim ulubionym opowiadaniem jest „ Figury woskowe” przy którym czułam niepewność, zaciekawienie i niepokój. Książka podobała mi się, choć nie wszystkie opowiadania były dla mnie świetne to i tak spędzony przy niej czas był dobrze wykorzystany. Moja ocena 8/10.