“Zrozum, przez dziesięć lat śniłeś, żeś ptakiem; pewnego rana budzisz się i widzisz swój sen potwierdzony: masz skrzydła, możesz latać!”
“Lżej ci albowiem od salwy umierać niż żyć w ustawicznej bolesności (…)”
“Natury bowiem ludzkiej ułomność jest widzenie życia własnego jedynego w osobności, jakoby srogi los, bliźnich twoich karzący, mniej był srogi a bardziej zwyczajny, niż ta sama okrutność, co kaleczy ciebie. ”
“Z chorobą bo nie masz nijakiej rekoncyliacyji i albo ty zgnijesz, albo ona. Najsłabszy człek kiedy sam.”
“Chciałby, ażeby go nie było, ale jest i nie być nie może.”
“Bądźmy raczej nieszczęśni niż godni pogardy, łez się nie wstydźmy.”
“O, lecz nie ma na miłość zielarskiego leku. Nie pomocne mistrzowi sztuki, które innym pomagają!”
“Tak bowiem na początku literatury, jak i na końcu jest mit. ”
“Najbardziej naturalna myśl człowieka, która przychodzi doń naiwnie, niejako z głębi jego natury, to myśl o własnej niewinności.”
“W dzisiejszych czasach do sądzenia jesteśmy nieustannie gotowi, tak samo jak do nierządu. Z tą różnicą, że tu można nie obawiać się słabości.”
“Tak, piekło pewnie jest takie: ulice z szyldami i żadnego sposobu, żeby się wytłumaczyć. Jest się zaklasyfikowanym raz na zawsze.”
“Nikt z nas nie przypuszczał wówczas, że Warszawa, stolica Polski i gniazdo oporu, była niemal od początku skazana przez okupanta na zagładę.”
“Odwaga jest kwestią wytrzymałości; jedni wytrzymują więcej, inni mniej, ale prędzej czy później wszyscy się załamują.”
“Sam tytuł nie czyni jeszcze człowieka arystokratą. Niektórzy ludzie bez tytułu, lecz obdarzeni naturalną klasą, są wspaniałymi arystokratami.”
“Łajdacy żyją długo. Piękni umierają młodo.”
“Odpowiedziała na jego spojrzenie. Wydało jej się, że może się w nim cała zatopić, jak w tym mrocznym lesie. Ale w czyich oczach po wojnie nie było smutku?”
“Gdy matka płacze, ktoś wyciąga ze świata nitkę i wszystko zaczyna się pruć.”
“Istnieją ludzie, z którymi żyć niełatwo, ale których opuścić nie sposób.”
“Wojna nie powinna dotyczyć sztuki - powiedział. - Zabronić słuchać Mozarta - to przecież jak zabronić cieszyć się słońcem!”
“A spraw to, żeby nigdy nie ustała zaczęta miłość, ale wiecznie trwała, bo moim zdaniem nie masz nic cięższego, jako poprzestać kochania swojego.”
“A wtenczas żadne złoto w takiej cenie, żadne klejnoty i drogie kamienie u mnie nie będą, jak to śliczne ciało, gdy będzie ze mną pospołu leżało.”
“To jedno z tych uczuć - szczęście. Jedno z tych, o których nie wiesz, że odeszło, dopóki nie powróci.”
“U ludzi patrzących na kogoś z góry szczególnie ciekawe są oczy. Niekiedy widać w nich strach przed sprzeciwem lub czujność, innym razem świecą wojowniczym blaskiem, jakby mówiły: »masz inne zdanie, to wal śmiało, nie boję się«; kiedy ktoś gardzi nieświadomie, jego oczy otacza płyn, w którym widać ekstatyczną rozkosz zmieszaną z poczuciem wyższości - bywa nawet, że gałki oczne pokrywają się błyszczącą warstwą.”
“Początek dnia. Świat się budził; przypominał skomplikowany mechanizm, którego zębatki właśnie zaczynały się kręcić. Miałam wrażenie, że jestem jedną z nich - stanowiłam trybik wielkiej maszyny obracający się wokół własnej osi.”