Zimowa Księga Ludmiły

Część. Czy lubicie książki, które skrywają tajemnice przeszłości? Lubicie je odkrywać?

Bardzo często sięgam po takie książki, stare zdjęcia, albumy, książki, domy mają swoje niepowtarzalne historie, które zakurzone czekają na ich odkrycie. Często nawet nie mamy świadomości jacy ludzie żyli w domach, starych kamienicach i jakie mieli życie, co ich spotkało. I tak trafiłam do małego miasteczka, w którym znajduje się ulica Jaśminowa, a na niej stoją stare wille, a każda z nich ma swoją skrywaną historię.

„Zimowa księga Ludmiły” Anna Bichalska, wydawnictwo Harper Collins.

Poznałam Emilię młodą kobietę, która sporo przeżyła, a teraz pracuje w małej księgarni. Pewnego dnia w antykwariacie pojawia się Łucja, która szuka książki, w której ukryta jest wiadomość. Co kryje? Kim jest Ludmiła, która mieszkała w domu Łucji? W jaki sposób łączą się losy kobiet?

Przez książkę dosłownie przepłynęłam, gdyż byłam bardzo ciekawa jaka tajemnica stoi za starym albumem. Razem z Emilią, Łucją oraz Łukaszem szłam ich śladami i odkrywając przeszłość życia Ludmiły. Im bardziej w las tym bardziej byłam ciekawa co odnajdą i gdzie ich kroki się skierują.

Cała historia napisana jest z poziomu Emilii pokazując jej wcześniejsze życie jak i teraźniejszość, a także z poziomu Ludmiły. Bardzo dobrze poznałam ich historię, tajemnice oraz sekrety, co je ukształtowało, co wpływało na ich życie.

A dodatkowo otrzymałam historię uczucia, które rozwijało ...

Nie ma sposobu, aby się od tej książki oderwać. Jest taka piękna, ciepła i niosąca gasnącą nadzieję, oraz małe światełko w tunelu dla wytrwałych. To tutaj dzieje się prawdziwa magia, jakby każda strona posypywała nas niewidzialnym puchem w który tchnęła tylko dobre uczucia. To niesamowite, że można mieć tak hipnotyzujące pióro! Ile tutaj wrażliwości, to tylko krople wody w morzu mogą opowiedzieć. Tylko jeden płatek śniegu, który widział aż za dużo, gdy zziębnięta kobieta niosła ostatkiem sił kwilące maleństwo w koszyczku. Czy wy byście przyjęli takich podróżników? Czy wasze serce udzieliło by im pomocy?
Czas w książce potrafi iść własnym biegiem, ale i się zatrzymywać. Raz wchodzimy w czas dawniejszy, a innym razem obecny, gdzie poznajemy losy kobiety, której widok starych książek zatrzymał na dłużej. Jedna niezwykła niedokończona książka potrafiła zwrócić jej uwagę, gdyż w domu posiadała identyczny egzemplarz. Podmuch wiatru sprawił, że ujrzała zapytanie o zatrudnienie i tak miejsce pełne zapomnianych i niechcianych książek zatrzymało ją na dłużej, na lata. Postacie zauważają, że w takie miejsca witają tylko tacy, którzy poszukują w życiu magii. Choćby dwie starsze kobiety, czy też jedna, inna, poszukująca ważnych dla niej informacji. Nade wszystko, choć sama nie wie dlaczego, osoba, która z nią kiedyś mieszkała zahipnotyzowała ją swoim pochodzeniem. Ogromnie pragnie poznać jej życie, choć z początku nie tłumaczy nam dlaczego. W ten sposób będą pojawiali się kolejni...

Zbliżają się święta Bożego Narodzenia, kolejne, które Emilia spędzi samotnie. Dla takich osób jak ona, którzy nie posiadają bliskich, jest to naprawdę trudny czas. Jednak ona się już do tego przyzwyczaiła. Jej życie na co dzień również jest samotne, jednocześnie dość spokojne.
Pewnego dnia wszystko zaczyna się zmieniać. W księgarni, która należy do Emilii, przychodzi mała dziewczynka. Łucja szuka pewnej książki, jest dla niej bardzo ważna, ponieważ pomoże jej poznać tajemnice domu, w którym mieszka. Czy ją odnajdzie? Jakie tajemnice odkryje? Jak to wpłynie na życie Emilii? Czy kobieta spędzi kolejne święta samotnie?

Książkę czytamy w dwóch perspektywach czasowych. Dowiadujemy się, co się dzieje w teraźniejszości, ale również cofamy się wiele lat wcześniej, poznając inną historię. Takie rozwiązanie zdecydowanie mi się podobało, pozwoliło wiele zrozumieć, wyjaśniło wiele tajemnic.
Mnie książka się podobała. Historia w niej była dość ciekawa, wciągająca, a podczas czytania wywoływała emocje. Akcja sprawnie poprowadzona może nie bardzo szybka, jednak na pewno nie była wolna czy też nużąca. Znalazłam w niej zwroty, które mnie potrafiły zaskoczyć.

Bohaterów mamy więcej niż jednego, dlatego nie mogę wam o nich więcej powiedzieć, jednocześnie nie zdradzając zbyt wiele z fabuły. Powiem tylko tyle, że nie zależnie od tego, którą historię czytamy (czy w czasach obecnych, czy tą wiele lat wcześniej) są oni naprawdę ciekawi, dający się lubić.

„Zimow...

Czytałam już książki autorki i jej melancholijny, niespieszny styl bardzo mi się podoba. Książki Pani Anny Bichalskiej czyta się lekko i przyjemnie. Tym razem wraz ze swoją nastrojową opowieścią wprowadza piękny, zimowy, idealnie świąteczny klimat. I chociaż nie brakuje w tej książce smutku i wielu problemów, to jest również dużo szczęścia i miłości.

Zbliżają się kolejne święta Bożego Narodzenia, które Emilia spędzi jak zwykle sama. Mimo tego, że posiada rodzinę, to nadal czuje się samotna...
Bo tak naprawdę Emilia woli spędzać czas świąteczny samotnie niż z rodziną, chociaż czasem zastanawia się, gdzie tkwi problem, czy to z jej winy tak się skomplikowało życie.
Niektóre wydarzenia z przeszłości spowodowały, że nasza bohaterka nie utrzymuje zbyt częstego kontaktu z rodziną. A to ma wpływ na jej decyzję dotyczącą wyjazdu na święta.
Na co dzień Emilia nie ma takich dylematów, wiedzie spokojne życie w małym miasteczku, pracuje w klimatycznej księgarni. A że bardzo lubiła czytać książki, była to dla niej wymarzona wprost praca.

„Zimowa Księga Ludmiły” to moja pierwsza książka w tym roku o tematyce świąteczno-zimowej. Czytając ją czułam pewną magię. Nie tylko magię płynącą z okresu świątecznego, ale również magię płynącą z starych książek.

Uwielbiam książki, które przenoszą nas w czasie. Tutaj mamy różne linie czasowe, które wzajemnie przeplatają się. Raz jesteśmy w obecnych czasach, a za chwilę autorka zabiera nas do czasów wojennych i powojennych. Bez względu na to, w którym roku się znajdziemy jest zima.

Książka czyta się bardzo przyjemnie, ale wymaga ona większego skupienia. Główna bohaterka, Emilka, to kobieta, która całe życie czuje się samotna. W szkole nie lubiono jej, z rodzicami nie utrzymuje kontaktu, z mężem rozstała się. Chcąc zacząć wszystko od nowa rozpoczyna pracę w klimatycznej księgarni. Któregoś dnia odwiedza ją Łucja. Dziewczynka szuka pewnej książki. Chce poznać tajemnicę domu, w którym mieszka. Trafia do Biblioteki Bezdomnych Książek, gdzie pomaga je ułożyć. W ten sposób poznaje bliżej Łukasza. Kim była Ludmiła mieszkająca kiedyś z Łucją? Do kogo powinny trafić odnalezione, stare fotografie? Czy Emilka będzie miała dość odwagi by te święta stały się inne? Przekonacie się sami.

Muszę przyznać, że dzięki tej książce poczułam zbliżającą się zimą. Jest to piękna i poruszająca, chociaż czasami smutna historia o nadziei na lepsze jutro. Jest to idealna lektura na długie wieczory. Wprowadza powoli w świąteczny klimat, ale...