Zapowiada się piękny dzień

Trochę się powtórzę, gdyż wspominałam przy recenzji "Dymów z Birkenau", iż to książka, którą powinien znać każdy, kto pasjonuje się tematyką wojenno-obozową. Cudze chwalimy - swego nie znamy. Szmaglewska wspina się na wyżyny wybitnego talentu i wciąż nie mogę pojąć, jak można tak pięknym językiem, idealnie wkomponowanymi słowami pisać o trudnych, tragicznych wydarzeniach mających miejsce podczas drugiej wojny światowej.

"Zapowiada się piękny dzień" to poniekąd kontynuacja "Dymów z Birkenau". Znane nam bohaterki - kobiety dzielne, odważne i trzymające się życia wszelkimi sposobami wyruszają w drogę. Marsz śmierci dla jednych jest wyzwoleniem z obozowych drutów, dla drugich to męka, która prowadzi do śmierci. Wycieńczeni, nieprzygotowani do trudnej wędrówki w trzaskającym mrozie więźniowie kroczą jak króliki na rzeź w nieznane. Garstka kobiet próbuje uciec z szeregu. Czy wszyscy dojdą tam, gdzie jest ich cel?

To kolejna perełka, którą należy przeczytać i z dumą patrzeć jak mości się na regale w honorowym miejscu. Wyjątkowy jest przede wszystkim temat - autorzy oferują mnóstwo książek koncentrujących się na realiach obozów, mało zaś jest takich, które przybliżyłyby wydarzenia tuż przed wyzwoleniem - to czyni książkę unikatową, a dodając do tego język, jakim operuje Seweryna - coś pięknego. Fakt faktem pierwsza część bardziej przypadła mi do gustu, później akcja wygląda niemal tak samo, zmienia się tylko otoczenie, jak i zachodzą zmiany w głównych post...

https://czytamdlaprzyjemnosci.blogspot.com/2020/06/6020-zapowiada-sie-piekny-dzien.html
Uważam, że każdy powinien przeczytać tę książkę. Autorka spisała swoje wspomnienia z pobytu w obozie oraz z ewakuacji obozu. Pokazała, że niejednokrotnie musiała uciec się do kłamstw by przetrwać. Spotkała na swej drodze dobrych i złych ludzi. Nie zawsze Niemiec był zły. Znalazły się jednostki, które zachowały ludzkie odruchy, a same zostały zmuszone do udziału w wojnie wbrew swojej woli. Na duże uznanie zasługują Polacy, którzy udzielali pomocy uciekinierom z obozu, ryzykując własne życie i swoich rodzin. Czasami był to nocleg, podzielenie się żywnością czy wskazanie drogi. Każdy pomagał jak mógł. Nie należy oceniać tych ludzi zero - jedynkowo. Ludzie nie są czarno - biali, nie można ich jednoznacznie określać. Sytuacja oraz okoliczności, w których się znaleźli determinuje ich postępowanie, nie tylko ich charakter. Często ryzykując własne życie nieśli pomoc, ale też znaleźli się tacy, co bez mrugnięcia okiem wydawali rodaków okupantowi, aby tylko coś zyskać dla siebie.

"Zapowiada się piękny dzień" stanowi pomnik dla wspomnień o wydarzeniach, które miały miejsce 75 lat temu. Jest to przestroga przed tym do czego jest zdolny człowiek, który ślepo wierzy w wyznawaną ideologię. Do jakiego dramatu ludzkich istnień może doprowadzić jeden szalony człowiek ze sw...

Uważam, bez cienia wątpliwości, że powinniśmy przeczytać książki Seweryny Szmaglewskiej dotyczące jej obozowych przeżyć. To nieskończenie istotna literatura, sprawiająca, iż możemy pamiętać o tym, do czego doprowadza chora ideologia. Pamiętać o ludziach, którzy żyli w tragicznych czasach, gdy nie da się było spokojnie myśleć o kolejnym dniu. A nawet godzinie. Zawsze musimy oddawać głos ofiarom, nie ich oprawcom. Wstrząsające lektury, ale będę wracać do obu części. Opowiadać o nich bliskim i dalekim. Niechaj egzemplarze trafią do innych.

Na początku ciężko mi było wczuć się w klimat książki, budowę jej historii i język. Ale z czasem można się przyzwyczaić. Jeśli ktoś kiedyś zastanawiał się jak mogła wyglądać ucieczka z obozu i próba dotarcia do domu, do bezpiecznego miejsca - ta pozycja rozjaśni wszelkie wątpliwości. Przejmująca opowieść, różne stany emocjonalne kobiet czasami bliskie obłędowi, strach, niepewność i determinacja. Niesamowite.