Recenzje

WIARA, HONOR I MIŁOŚĆ

4.11.2019

„Powiadam ci po raz ostatni: zwróć całe swe baczenie na siebie samego, nałóż łańcuch na swe zmysły i szukaj szczęśliwości nie w namiętnościach, ale w swym sercu. Źródło szczęśliwości jest nie zewnątrz, lecz wewnątrz nas…” Dwukrotnie przymierzałam się do dzieła Tołstoja, jednak za każdym razem, czytając pierwsze strony, odpychała mnie czcza paplan... Recenzja książki Wojna i pokój. Tom 1-2

@anetakul92 × 1

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@denudatio_pulpae

2019-12-15

10 /10

Przeczytane 1001 książek, które musisz przeczytać Opowieści, które mają to coś - starocie, groza i nie tylko 100 BBC Русская литература 100 NKK 100 The Guardian Klasyka i okolice czyli nie wstyd czytać przy ludziach Mam w domu 📚 501 Must-Read Books

"Wróg idzie, aby zniszczyć nasz kraj, zbezcześcić groby naszych ojców, aby powlec w niewolę nasze żony i dzieci! Powstaniemy wszyscy jak jeden mąż i pójdziemy bronić naszego cara, naszego ojca! My, prawowierni Rosjanie, nie oszczędzamy naszej krwi, gdy idzie o obronę naszej świętej wiary, naszego monarchy i naszego kraju! Jeżeli jesteśmy dziećmi rodzonymi naszej ukochanej ojczyzny, odrzućmy precz niedorzeczne marzenia... Pokażmy Europie, co znaczy Rosja!"

Piękna, wielowymiarowa, przepyszna opowieść o Rosji czasów wojen napoleońskich. Lew Tołstoj potrafił mnie porwać, wciągnąć bez reszty w wir swojej opowieści. Wojna i pokój, miłość i cierpienie, wszystko tu znajdziecie i to w proporcjach doskonale wyważonych.

Kampania rosyjska Napoleona stała się wspaniałym tłem dla wszystkich opisanych wydarzeń. W końcu Rosja to nie tylko kraj, to ludzie, którzy mimo zagrożeń, mimo niebezpieczeństwa grożącego ich ojczyźnie, kochali się i nienawidzili, popełniali błędy i naprawiali je. Żyli. Tak po prostu.

"Wojna i pokój" to również szczegółowy obraz społeczeństwa tamtych czasów. Wyższe sfery i ich majątki ziemskie, wieczne bale i przyjęcia. Tradycyjny model rodziny i zdziwaczały książę Bołkoński. Masoni, wojskowi, przykładni mężowie i kobieciarze, których zwabiała uroda. Żony i matki, niewinne panny, wyrachowane kobiety, które wiedziały czego chcą i brały to. Wszystko tu znajdziecie, wojnę również, chyba co do tego wątpliwości nie ma, tyle, że ja wojen napoleo...

» czytaj dalej

× 17 | link |

@DZIKA_BESTIA

2020-08-23

10 /10

Przeczytane Lew Tołstoj

Wielka powieść. Wielka, bo tutaj niczego nie ma na skróty. Wszystko jest pełne, wyszlifowane od początku do końca. Takie podejście do literatury to ja rozumiem i doceniam.

× 14 | Komentarze (1) | link |

@Sasi89

2011-02-23

10 /10

Przeczytane

Książka, mimo wszystkich uchybień, powaliła mnie na kolana. Może dlatego, że podchodziłam do niej ze sporą rezerwą, jak do szkolnych lektur, a tu ogromne zaskoczenie. Wciągnęła mnie całkowicie, przeczytałam ją w siedem dni. Trzeba przyznać, że wszechobecne, francuskojęzyczne wtręty (wiadomo, czar epoki) i wynikła z tego konieczność ciągłego zerkania w przypisy są uciążliwe. Także tłumaczenie pozostawia sporo do życzenia. Podobnie, jak Selia, ciężko znosiłam opisy działań wojennych, ale nie wynikało to z moich ku temu uprzedzeń; były to najbardziej nudne i rozwlekłe fragmenty dzieła. Natomiast wyrazistość postaci i ogólny czar, wynikający z perypetii i meandrów fabuły, zmusza mnie o całkowitego polecenia książki. Jeżeli chodzi o moje osobiste sympatie, to jednak prym wiódł Pierre, Anatol Kuragin oraz książę Bołkoński. Bardzo denerwowała mnie Natasza, Maria i Helena Kuragin/Bezuchow (miała w sobie coś z Izabeli Łęckiej)..

× 1 | link |

@klarita_mm

2020-02-23

8 /10

Przeczytane Przeczytane w 2018 Melodramat / Dramat

"Wojna i pokój " to oczywiste arcydzieło będące rosyjską epopeją narodową. Ciężko jest ocenić taką literaturę. Tołstoj to autor, którego trzeba znać. To na Nim wielu innych pisarzy uczyło się swojego rzemiosła. Tom I i II epopei to "kobyła" która niektórych przeraża wielkością ale dla mnie to 800 str dobrej. Kampania Napoleona, opis działań wojennych a pomiędzy nimi bale, romanse i zawiłości spotkań towarzyskich. Byłoby cudownie gdyby nie fakt, że w twórczości Tołstoja zawsze mam problem z głównymi bohaterami, nie jestem w stanie ich polubić. Pozostałych uwielbiam od pierwszej strony, szczególnie dlatego, że wraz z postępującą akcją rozwijają się, a np. Natasza jest dla mnie ciągle taka sama. Mam nadzieje, że w kolejnych tomach to się zmieni.

× 1 | link |

@Selia

2010-02-02

Przeczytane

Przeczytałam, a raczej przemęczyłam wszystkie 4 tomy w 2 miesiące. Tołstoj bardzo dużo uwagi skupia na działaniach wojennych, wyjaśnieniach, strategiach. Ponieważ ciężko znoszę klimaty wojenne, rozważania Tołstoja na temat co była zrobione, ilość wojsk, strategie i komentarze strategii i działań omijałam. Skupiłam się wyłącznie na opowieści o przeżyciach bohaterów, ich dramatach związanych z wojną, rozłąką, utratą wszystkiego co kochali i odkryciach, co dzięki temu zyskali. Po wycięciu wszystkich "wstawek" powieść jest niesamowicie wciągająca. Uważam, że każdy przynajmniej powinien spróbować ją przeczytać.

× 1 | link |

@annam

2009-03-21

własne, osobiste, niepożyczalne :-)

Próbowałam, miałam naprwadę wielkie chęci, klasyka rosyjska... ale nie przebrnęłam... po 100 stronach wymiękłam... aż głupio, ale naprawdę nie dałam rady. Za dużo wstawek z tłumaczeniem tekstu co mnie bardzo rozpraszało i męczyło. Może kiedyś do niej wrócę...

× 1 | link |

@igryniuk

2008-09-29

Wspaniała, wieka, porywająca cóż więcej można o niej napisać. Zbiór fantastycznie stworzonych, psychologicznych portretów ludzi, ich wielkie uczucia i losy wpaniale przeplatające się z WIELKĄ HISTORIĄ. Dla mnie po prostu wspaniałą.

× 1 | link |

@syla1388

2009-09-20

Literatura rosyjska

Za duzo wstawek tlumaczeniowych, co rozprasza i nie pozwala sie skupic na glownym watku... Zarys fabularny niezly, ale fatalnie czyta sie calosc... Z wlasnego wyboru raczej bym nie przeczytala...

× 1 | link |

@karolcia.p

2009-09-04

Przeczytane

Według mnie, im dalej tym gorzej, w znaczeniu: więcej przydługich opisów, rozważań i zatrzymań akcji.Pierwsze dwa tomy bardzo fajnie się czyta, 3 i 4 już męczą.

× 1 | link |