Warto być przyzwoitym

Świetna książka. Bardzo ciekawe w niej jest to, że połowę stanowią - związane z osobistymi wspomnieniami autora - przedruki przemówień i odczytów na temat Polskiego Państwa Podziemnego w czasie II Wojny Światowej oraz różnych zagadnień powojennych. Wiele się z tego dowiedziałam, bo Pan Profesor operuje konkretami, datami, liczbami, faktami i cytatami z przemówień Hitlera, zarządzeń i Paktów.
Jeśli chodzi o część pierwszą, o osobiste wspomnienia, to autor pisze prawdę, ale pisze powściągliwie. O złu i swoich cierpieniach pisze oszczędnie, właściwie wspomina o strachu i zapadniętych barkach po wyjściu z Auschwitz. Ale gdy spojrzałam na 2 fotografie - z pierwszego dnia w Auschwitz, gdy jak to sam autor mówi, że nie wiedzieli, gdzie się znaleźli, i zdjęcia z lat 50-tych po wyjściu z więzień UB - na tych zdjęciach widać, jak te lata cierpień odbiły się na profesorze.
W książce prof. Bartoszewski mówi o doświadczeniu pokolenia, o wszechogarniającej trwodze i złu, przyszło na cały kraj, na Polaków i Żydów, których byt biologiczny był zagrożony.
W części 2 mamy z kolei pełny obraz kultury polskiej w latach 1939-45, czasopiśmiennictwa, partii podziemnych, szkolnictwa i życia narodu, któremu próbowano odebrać rozum i wolę. Artykuły bardzo ciekawe, szczególnie w kontekście obecnego zainteresowania tymi czasami wśród przeciętnego czytelnika i widza z racji zainteresowania 'Czasem honoru'.
Profesor następnie opisuje lata stalinizmu, następnie okres późniejszy i nawiąz...

Czy warto być przyzwoitym? Wspomnienia Bartoszewskiego jednoznacznie wskazują, że tak, jak najbardziej, choć nie zawsze się to opłaca. Czy warto przeczytać „Warto być przyzwoitym”? No… jako, że jest to zbiór wspomnień (także wykładów, przemówień, publikacji) Bartoszewskiego – niekwestionowanego autorytetu politycznego, więźnia niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz, uczestnika powstania warszawskiego, żołnierza Armii Krajowej, opozycjonistę represjonowanego przez „komunę”, dyplomaty i polityka – tak… na pewno tak. Czy jest to porywające dzieło literackie? Niestety – nie. A tematy takie jak na przykład formalno-prawne podstawy działania rządu emigracyjnego albo rozprawa na temat tajnej prasy w okresie okupacji niemieckiej i jej roli w życiu społeczeństwa (i parę podobnych w tym stylu) po prostu mnie wymęczyły.