W złej wierze

Początek całkiem ciekawy , ale im dalej w las, tym gorzej. Akcja toczy się bardzo nierówno, przeszkadzają zmiany perspektywy i sposobu narracji i zwykłe błędy (np. w Bielsku-Białej nie ma komendy głównej policji. Jest komenda miejska. Główna jest w Warszawie). Zakończenie wyskakuje jak filip z konopii i jest trochę mało wiarygodne. Szkoda, bo pomysł miał potencjał.

„W złej wierze” Jacka Piekiełki to było pierwsze zetknięcie z piórem autora i muszę przyznać, że wypadło naprawdę dobrze. Fabuła opiera się na zaginięciu żony bohatera w momencie, kiedy ta była w drodze do szpitala – zaczął się już poród. Wydarzenia przedstawione są z punktu widzenia dwóch postaci, którzy stoją do siebie w dużym kontraście – Ernest to mąż zaginionej, szalejący w poczuciu niewiadomej, szukający każdego najmniejszego punktu zaczepienia. To on dostarcza nam rollercoaster emocji i zapewnia dynamikę i pędzącą, pełną zwrotów akcję. W opozycji do tego charakteru stoi emerytowany profiler, który jest konsultantem przy sprawie zaginięcia Marty. On na chłodno, skrupulatnie zbiera wszystkie informacje i je analizuje. Jego postać zrobiła na mnie wrażenie, to naprawdę świetnie wykreowany bohater! Ernest zresztą też, bo dzięki spojrzeniu w jego głowę, możemy tak naprawdę zastanowić się co przeżywają najbliżsi osób zaginionych. To była ciekawa, emocjonująca lektura. Na pewno jeszcze sięgnę po inne tytuły tego autora!