Name: Upalne lato Marianny
Rating: 7.32 (19 reviews)
ISBN: 9788377790816

Upalne lato Marianny

Katarzyna Zyskowska

7.3 /10

Ocena 7.3 na 10 możliwych
Na podstawie 19 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

7.3 /10

Ocena 7.3 na 10 możliwych
Na podstawie 19 ocen kanapowiczów

Opis

Ostatnie lato Marianny to stylowo opisana historia pierwszej miłości osiemnastolatki żyjącej w spokojnym dworze na wsi mazowieckiej. Mamy lato 1939 roku i choć wokół mówi się już tyle o wojnie, dla dziewczyny liczą się tylko jej uczucia, których obiektem i celem jest poznany w Warszawie, a potem zjawiający się w sąsiedztwie, młody wykładowca prawa. Opowieść utkana została ze wspomnień dziadków Autorki. Osadzona w barwnych czasach ich młodości i zbudowana z retrospektyw dawno przebrzmiałych emocji, a jednak - jak sądzę - niezwykle współczesna. Bo Marianna, jak każdy dorastający człowiek ma nieokiełznany apetyt na życie. I jak wszyscy pragnienie dotknąć tabu - bez względu na cenę. Taka chęć zrozumienia własnej cielesności i odnalezienia miejsca w świecie często kończy się rozczarowaniem, niemniej jest nieodłącznym elementem dorastania. Nieodłącznym i ponadczasowym.

Data wydania: 2012-06-04

ISBN: 978-83-7779-081-6, 9788377790816

Wydawnictwo: MG

Cykl: Upalne lato, tom 1

Kategoria: Literatura piękna

Stron: 256

Autor

Katarzyna Zyskowska Jestem szczęśliwą posiadaczką: jednego małżonka, jednego dziecka, dwóch dyplomów, które nigdy mi się do niczego nie przydały, trzech siwych włosów, czterech wydanych książek i mnóstwa pomysłów na kolejne. Katarzyna Zyskowska-Ignaciak @Link Urodziła...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Katarzyna Zyskowska

Recenzje

Sielskie lato skrywa wiele problemów

20.07.2024

“Upalne lato Marianny” to nie tylko powieść obyczajowa osadzona w realiach przedwojennej Polski, ale również pierwsza część sagi autorstwa Katarzyny Zyskowskiej. To opowieść o młodości,stracie i dorastaniu w cieniu nadchodzącej tragedii, a także wnikliwy portret społeczeństwa. Główna bohaterka, Marianna Borucka, to osiemnastolatka, której marzeni... Recenzja książki Upalne lato Marianny

@madalenakw × 2

Upalne lato Marianny

10.09.2012

Na temat najnowszej powieści Katarzyny Zyskowskiej-Ignaciak słyszałam wiele i były to praktycznie same superlatywy. Tak pochlebne recenzje popchnęły mnie w końcu do tego, aby zwrócić na tę książkę większą uwagę, no bo przecież musi mi się spodobać, prawda? Lubię takie powieści, więc dlaczego z tą miałoby być inaczej? Bo fabuła jak najbardziej inte... Recenzja książki Upalne lato Marianny

@Trinity801

A lato było upalne tego roku.........

1.08.2012

Po najnowszą powieść Katarzyny Zyskowskiej-Ignaciak sięgnęłam z kilku powodów. Po pierwsze miałam ochotę na poznanie prozy tej autorki, którą na blogach chwalą, po drugie staram się czytać każdą sagę rodzinną jaką tylko wypatrzę, bo to mój ulubiony gatunek, skusił mnie filmik Wydawnictwa MG - tutaj możecie obejrzeć @YouTube i z chęcią powróciłam d... Recenzja książki Upalne lato Marianny

BŁ

@malineczka74

Upalne lato Marianny

29.09.2012

Katarzyna Zyskowska-Ignaciak urodziła się w 1979 roku. Jest osobą wszechstronnie uzdolnioną, absolwentką dziennikarstwa i marketingu. Poszukiwała swojej drogi nagrywając piosenki dla dzieci, malując, grając na pianinie czy pisząc. Ostatecznie poświęciła się pisaniu. Znana jest z powieści takich jak Niebieskie migdały, Przebudzenie, Ucieczka znad ro... Recenzja książki Upalne lato Marianny

@sylwia_85

Zobacz wszystkie (14) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Natula

2020-03-11

4 /10

Przeczytane Przeczytane 2020 Życiowe zawirowania

Autorka starannie opisała środowisko, w którym dzieje się akcja, a że pisać potrafi pięknie, to wiernie oddała realia sielskiej wsi. W jej powieści wszystko brzmi, pulsuje, pachnie. Jest uroczo i zmysłowo, ale bywa też boleśnie. Zwłaszcza gdy opisuje nierówność obyczajową, czy prawo stojące po stronie mężczyzn. Niestety dla mnie to za mało, bo choć odnalazłam to, co chciałam, czyli dopracowany styl, to jednak historia jest typowa, tak jak i jej bohaterowie. Nawet poruszany temat nierówności płci niczym nie zaskakuje, bo został potraktowany schematycznie. Co więcej uniesienia tytułowej Marianny to szczyt infantylności, owszem dziewczyna była buntownicza, ale strasznie naiwna, przez co jej zachowanie doprowadzało mnie do szału. Rozumiem, że ówczesne obyczaje i etykieta wymagały specyficznych zachowań, ale oczekiwałam pazura, dynamiki, a nie ciągłych spacerów, picia herbatki, wzdychania, i ploteczek o mieszkańcach mazowieckiej wsi. Być może dlatego przeżycia Marianny spływały po mnie jak woda po kaczce. Nie znalazłam dla niej ani krzty zrozumienia czy współczucia. Oj, wymęczyła mnie ta panienka. Zakładam, że historia dedykowana jest romantycznym duszom, które w tej niespiesznej błogości, zabarwionej łyżką dziegciu, zapałają sympatią do młodej i naiwnej dziewczyny. Gdyby nie fakt, że wypożyczyłam od razy trzy tomy, bo podobno rozchodzą się jak świeże bułeczki (informacja z pierwszej ręki od pani bibliotekarki), to – z ręką na sercu – nie sięgnęłabym po kolejną część, a tak d...

» czytaj dalej

× 1 | link |