Trzecia

Nie wcisnęła mnie ta książka w fotel a według szeregu opinii powinna. Dopiero końcówka przyszpiliła mnie do niego. Niemniej jednak " Idealna " podobała mi się bardziej. Tak czy inaczej pani Stachula na pewno ma potencjał.

Eliza, Liliana i Anton.. dwie kobiety i jeden zabójczo przystojny, idealny mężczyzna. Pojawia się w Ich życiu niespodziewanie, znienacka...

Eliza jest terapeutką, zagląda w umysły swoich pacjentów i stara się im pomóc uporać się z dręczącymi demonami. Ale co się stanie gdy ktoś zajrzy do Jej umysłu? Młoda, piękna i samotna kobieta staje się numerem 3 swojego prześladowcy, wie, że jest śledzona i obserwowana...

Liliana dojrzała kobieta, która dla nowej miłości poświęca całe swoje dotychczasowe poukładane życie. Wybiera Jego... z jakim skutkiem?

Anton - idealny pewny siebie przystojny Rosjanin, który zawładnie sercami swoich "kobiet"...

Niesamowicie budowane napięcie, które nie puszcza nas ani na chwilę, historia, niby prosta a jednak trudna do rozszyfrowania. Czy historie tych dwóch kobiet w towarzystwie niebezpiecznie przystojnego mężczyzny mają szanse dobrze się skończyć? Jeśli jeszcze nie czytaliście to przekonajcie się sami...
Serdecznie polecam, świetna pozycja.

„Trzecia” – thriller, spodziewałam się historii o trójkącie miłosnym, dostałam zupełnie coś innego.
Mamy tego „jego” i dwie te „one”, dla mnie autorka nie ukazała historii miłosnej, ale ukazała dzisiejsze czasy, dostęp do mediów społecznościowych, w których mimo woli obdzieramy się z prywatności. Zaczyna się niewinnie, mamy dwie kobiety i mężczyznę i ich opowieść. Jedna straciła młodego kochanka, druga poznała kogoś miłego. Potem pojawia się prześladowca, a historia mężczyzny nie jest nam jednoznacznie znana. Całość toczy się powoli, dużo emocji, wiadomości i niedomówień. Końcówka jest dość szybka, wszystko się wyjaśnia, może się podobać. Mnie powód i sens wyboru tej „trzeciej” był dość zaskakujący. Jest to druga powieść autorki, ja z chęcią sięgnę po pierwszą i będę wypatrywać następnych.

Kiedy przeczytałam Idealną, debiutancką powieść Pani Magdy, byłam zachwycona i czekałam na kolejne pozycje jej autorstwa. Doczekałam się, przeczytałam i jestem niezwykle usatysfakcjonowana. Świetna książka obyczajowo-psychologiczna, nie nazwałabym jej jednak thrillerem, a już na pewno nie thrillerem, który nie pozwoli mi spać w nocy. Czytało się świetnie, Pani Magda ma bardzo lekkie pióro, ma również talent do kreowania postaci. Bardzo lubię książki, które przyciągają uwagę czytelnika od pierwszej strony. Tak było w tym przypadku. Ja ze swojej strony polecam i czekam na kolejne spotkanie z autorką.

Eliza to psychoterapeutka. Należałoby się również zastanowić nad tym, czy nie psychopatka, bo powiem Wam, że całkiem normalna, to ona raczej nie jest. A może to inni są niespełna rozumu? Wszyscy ci, którzy ją śledzą, fotografują, sprawdzają... Czy może tylko jej się wydaje? Trudna sprawa.
Lilianna to łudząco podobna do Elizy kobieta, która nie potrafi podźwignąć się po stracie ukochanego. Zniknął z jej życia, ale kobieta wciąż wierzy w to, że go odnajdzie i znów będą razem. Jednak czy to możliwe? Dlaczego mężczyzna odszedł? Czy na pewno był tym, za kogo się podawał? Lilianna nie ma o nim żadnych informacji. Czy da się odnaleźć igłę w stogu siana?

Lubię wielotorowość w powieściach, chociaż czasami przez to fabuła bywa chaotyczna. Tutaj wszystko było uporządkowane. Historie Elizy, Lilianny i Antona przeplatają się idealnie i uzupełniają wzajemnie. Rozdziały kończą się w sytuacjach, które wzmagają ciekawość i trudno odłożyć książkę. Kolejne strony ujawniają nowe tajemnice i brudy z życia bohaterów.

Bardzo podobało mi się stopniowanie napięcia i pierwszoosobowa narracja, która potęgowała wrażenie grozy. Jednak chaos i paranoja panujące w umyśle Elizy biją na głowę wszystko.

Polecam wszystkim, którzy lubią niepokojące historie :)

książka zła nie była, ale oczekiwałam czegoś więcej... chociażby tego, że historia Borysa i Elizy w pewnym momencie się jakoś połączy a w sumie tego zabrakło