Świat króla Artura. Maladie

Oba teksty: esej o licznych postaciach pojawiających się w legendzie o Królu Arturze i jej wersjach oraz opowiadanie o śmierci Tristana, jednego z bohaterów, uzupełniają się, stąd naprawdę dobrym pomysłem jest publikowanie ich razem.
Esej przypomina najważniejsze imiona (Sapkowski umieszcza tu nawet ich indeks, odwołując się do bogatej literatury tematu - angielskiej, francuskiej, niemieckiej, oraz do celtyckiej mitologii, a nawet do niektórych późniejszych utworów fantasy) i wątki, przygotowując pewniejszy grunt ("udeptując ziemię"?) dla wciąż jeszcze nie za dobrze obeznanego z tematem polskiego czytelnika (jeśli się już potykać, to na choć trochę udeptanej ziemi właśnie). Bo jak dotąd większość tekstów i źródeł literatury arturiańskiej pozostaje wciąż niedostępna, nieprzetłumaczona na nasze.
"Maladie" (choroba miłości) to wariacja na temat epizodu z historii Tristana i Izoldy, z typowym dystansem autora zarówno do amorów, a zwłaszcza tych nieszczęśliwych (uraz do romansów?), jak i do chrześcijaństwa. Niechęć do ingerencji kościelnej jest tu do pewnego stopnia uzasadniona, ponieważ celtycka, pogańska legenda została zaadaptowana w średniowieczu przez cystersów, przy czym zmienili oni jej pierwotny przebieg, sens i wydźwięk - na taki ad maiorem dei gloriam, no i ta wersja się właśnie, niestety, w Europie przyjęła. Sapkowski najwyraźniej preferuje pierwotną wersję, dlatego jako autor - bard obsadzony przez samego siebie w roli polskiego Kakofonixa - ma do "fałszerzy"...

Kto czytał "Rękopis znaleziony w smoczej..." (i to nie jeden raz) znajdzie w rozprawie pana Andrzeja wiele zbieżnych wątków. Jako anglista i miłośnik legend arturiańskich od zawsze (a ściślej od pierwszego seansu disney'owskiego "Miecza w kamieniu", lat temu dwadzieścia z dużym hakiem), wywody ASa uznaje za wyczerpujące i profesjonalne. Ciekawe spojrzenie na historię, religię i mitologię Wysp, bogate charakterystyki wszystkich osób i przedmiotów z kręgu arturiańskiego no i ta, piękna, romantyczno-rycerska "Maladie" jako wisienka na torcie. Polecam dociekliwym, romantycznym fantastom i miłośnikom średniowiecznych eposów i toposów.

Jak dla mnie pan Sapkowski mógłby pisać podręczniki do historii. Esej genialny, widać, że autor wie, o czym pisze i naprawdę zna się na rzeczy. Maladie nieco ckliwa, ale ma to swój urok - tym bardziej, że styl typowo "sapkowski". Polecam, polecam, polecam!

Zdecydowanie do polecenia dla miłośników legendy arturiańskiej. No i Maladie - mam wrażenie, że coś takiego mógł napisać tylko Sapkowski.

Wersja legend arturiańskich w ujęciu Pana Andrzeja Sapkowskiego. Ciekawe i napisane w przystępny sposób.

Jak dla mnie trochę zbyt romantyczne, ale przeczytam wszystko co napisze pan Andrzej ;)

Moc jest z nami - przez wszystkie utwory Sapka :)