Rój

Przy okazji trzeciej powieści można już chyba zaryzykować stwierdzenie, że kryminały pióra Weroniki Mathii to zdecydowanie coś więcej niż połączenie zgrabnego śledztwa z wartką akcją. Mam wrażenie, że w powieściach tej autorki wątek przestępczy jest punktem wyjścia do opowieści o człowieku w ogóle, o jego słabościach, o bagażu doświadczeń, który determinuje czasem całe jego życie.

“Rój” był dla mnie przede wszystkim opowieścią o błędach młodości, spod ciężaru których tak trudno - a czasem niemożliwie wręcz- się uwolnić. Rzecz o stereotypach i uprzedzeniach, które wymykają się spod kontroli. O bezmyślnym, bezrefleksyjnym powtarzaniu wytartych, kłamliwych sloganów, które wypowiedziane na głos przynoszą szkodę i ból. Historia Zouszki i Kamilii naznaczona jest grzechem braku odwagi, pragnieniem przynależności do grupy, zemstą, która przecież nigdy nie jest dobrym rozwiązaniem.

Pełna afektu książka o młodych dziewczynach, o tragediach romskiej rodziny, o stracie, której nie sposób wymazać, ani zapomnieć - a wszystko to jest niczym zaczyn, który wyrasta i wrasta w przyszłość.

Trzy pokolenia połączy pamięć, zdrada, ogromne nieszczęście i chęć chronienia najbliższych.

Morderstwo Kamili Witz w jednej z iławskich kamienic uruchamia dochodzenie, które sprawia, że niespodziewanie krzyżują się ścieżki kilku osób. Emerytowany policjant Zbigniew Ostrowski, pszczelarka Natalia Biel oraz niedawno owdowiały Marek Gronowicz i jego dwunastoletnia córka Łu...

„Rój” to kolejna książka Weroniki Mathia, która wciąga od początku. Posiada ona tajemniczy, mroczny klimat, który tak bardzo lubię w thrillerach. Mamy tutaj tajemnicę z teraźniejszości, która łączy się z przeszłością. Znajdują się tutaj również zaskakujące zwroty akcji, bez których nie wyobrażam sobie dobrego thrillera.

Kamila Witz zostaje zamordowana, a żeby było jeszcze ciekawej to znikają nagle najbliższy sąsiedzi zamordowanej.

Poznajemy Zbigniewa Ostrowskiego. Policjanta, który jest już na emeryturze. Szybko na jaw wychodzi, że utrzymywał kontakt z Kamilą. Kolejną ciekawą postacią jest przczelarkę, Natalia Biel oraz Marek Gronowicz, wdowiec, który opiekuje się swoją 12-letnią córką, Łucją.

Co wspólnego mają ze sobą te osoby? Co się stało z Markiem i Łucją? Przekonacie się sami.

Uwielbiam książki, które opisują wydarzenia, które dzieją się teraz i kilka dni przed zamordowaniem bohatera. Dzięki temu możemy w tym wypadku poznać lepiej Klarę. I muszę przyznać, że kobieta, nie wzbudzała mojej sympatii.

Autorka lubi wodzić za nos i nie zdradza wszystkiego od razu. Dzięki temu książka staje się intrygująca i nie pozwala się odłożyć nawet na chwilkę.

„Rój” to nie tylko doskonały thriller, ale również powieść, która potrafi dostarczyć wielu emocji. Usłyszymy w niej szepty zmarłych, którzy domagają się sprawiedliwości. I wszystko to sprawia, że książka jest i...

Lubicie bajki? Ale nie te śliczne, słodkie i wygładzone, tylko te bez upiększeń i cenzury, w których siostry Kopciuszka ucinają sobie palce i piętę chcąc zdobyć księcia. Taka jest właśnie Bajka Zouszki, którą poznajemy na kartach najnowszej książki Weroniki Mathii pt. „Rój”.

Wszystkie bieżące wydarzenia zdają się krążyć wokół emerytowanego policjanta Zygmunta Ostrowskiego — zamordowano bliską mu niegdyś kobietę, a mieszkający obok niej ojciec z córką giną bez wieści.

Ta historia od początku przesiąknięta jest smutkiem, który niczym mgła osiada na dnie serca. Pełna tajemnic i domysłów atmosfera gęstnieje z minuty na minutę, wywołując lęk i niepokój. Wyłania się zeń przerażający obraz. Prześladowania i brak tolerancji to zmora dzisiejszych czasów, i choć miały miejsce od zawsze, to obecny rozwój technologiczny po stokroć zwiększył skalę i możliwości tego okrutnego procederu. Nie da się przejść obojętnie obok tak wielu szarpiących wnętrze emocji.
Jedno jest pewne, nad bieżącymi wydarzeniami krąży widmo z przeszłości, widmo dawnych krzywd, które pragną zadośćuczynienia.

„Rój” to historia, która skłania do refleksji, porusza i żyje w czytelniku jeszcze przez długi czas.

Już od kilku dni zabierałam się za recenzję "Roju" @weronikamathia_autorka współpraca reklamowa z @czwartastronakryminalu i gdy siadałam do pisania nie wiedziałam, jak ująć w słowa to, co chce Wam o niej opowiedzieć.

Dwie poprzednie książki autorki, wywołały we mnie skrajnie odmienne odczucia, więc byłam bardzo ciekawa, jak wypadnie ta pozycja.

Akurat w tym wypadku, było to pozytywne doświadczenie (zupełnie, jak przy "Żarze"). Pani Weronika stworzyła niesztampowy kryminał, którego fabuła pochłonęła mnie od pierwszych stron.

Zab0jstwo Kamili Witz i jego konsekwencje splatają losy emerytowanego policjanta, pszczelarki oraz wdowca z dwunastoletnią córką. Na pierwszy rzut oka mogłoby się wydawać, że Ci bohaterowie nie mają ze sobą wiele wspólnego. Autorka tak poprowadziła akcje, że pewne wydarzenia, intrygi i tajemnice jakie wychodzą na jaw, po kolei wskakują w odpowiednie trybki tworząc emocjonalna machinę.

Historia opowiedziana oczami dorosłych i dzieci przez co mamy dwa, niezwykle ważne spojrzenia na całą sprawę. Nie jest to łatwa książka, bo Pani Weronika takich nie pisze, ale jest wyjątkowa i jedyna w swoimi rodzaju. Gorąco polecam🐝