Rebelia

Kolejne udane spotkanie z duetem Katon i Macro. Jak dla mnie poziom cyklu został utrzymany. Akcja jak zwykle dynamiczna, cały czas coś się dzieje. Sporo spisków i knowań. Batalistyka najwyższych lotów, co jest już znakiem rozpoznawczym autora. Tutaj nie ma się zupełnie do czego przyczepić. Na plus umiejscowienie akcji na kresach imperium w Judei, a dodatkowego smaczku dodaje wątek Joszuy-Jezusa, a właściwie kontynuatorów jego misji.
Czyta się lekko i nie nuży. Jak zwykle polecam cały cykl.

 Książka nr 7 z serii "Orły Imperium" za mną. Chociaż trudno w to uwierzyć, ciągle mam niedosyt czytania o przygodach centurionów Macro i Katona. Tym razem akcja przenosi się do upalnej Judei, gdzie legioniści mają za zadanie poprawić relacje z mieszkańcami oraz zapobiec planowanej rebelii.
 To, co rzuciło mi się w oczy już na samym początku to zmiany. Macro, pełniący tymczasowo funkcję prefekta, zdecydowanie dojrzał. Jest bardziej pewny siebie, zdecydowany i wykazuje coraz większą inwencję. Zmienił się również styl jego wypowiedzi. Tymczasem Katon... cóż, wydoroślał (choć w jego przypadku to spodziewane), ale nie stracił swoich skłonności do analizowania, poetyzowania i melancholii. Nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że to jego rozkładanie sytuacji na czynniki pierwsze zmierza w niewłaściwą stronę, ale to się dopiero okaże. Na szczęście jeszcze wiele książek przede mną :)
 Minusem jest "czarny charakter" - taki zbyt łatwy do odczytania i przewidywalny. Akurat tutaj autor mógł się bardziej postarać.
 I na koniec jeszcze jedno: w "Rebelii" pojawia się sporo odnośników do religii (z racji miejsca akcji). Pewne fragmenty - o Miriam, Symeonie i pewnej egzekucji - kojarzą się bardzo jednoznacznie i przy głębszym analizowaniu mogą mocno urazić uczucia niektórych osób. Dlatego nie polecam owego analizowania. Książka jest naprawdę super i nie ma co szukać dziury w całym.