Bracia krwi

 Gdyby nie dość skromne dawkowanie, książkę przeczytałabym w max. trzy dni. Niestety, na półce mam jeszcze tylko dwie części serii, więc wspomniane dawkowanie jest koniecznością. Trzynasty tom mnie nie rozczarował, chociaż scen batalistycznych w nim mniej niż w poprzednich częściach. Zastąpił je bardziej rozbudowany wątek szpiegowski.
 
 Karatakus po długiej ucieczce jest zmuszony wydać legionom bitwę, która ma szanse zakończyć podbój nowej prowincji. Nie będzie to jednak łatwe. Tymczasem w Rzymie Narcyz odkrywa, w jaki sposób jego rywal, Pallas, chce podkopać autorytet Klaudiusza.
 
 Na pierwszy rzut oka schemat stosowany przez Autora jest bez zmian - wojna z intrygą w tle, czyli to, do czego można się już było przyzwyczaić. A jednak ta książka jest inna, ponieważ to intrygi wysuwają się na pierwszy plan. Jest tu zdecydowanie więcej knucia, ale opowieść nic na tym nie straciła. Przeciwnie, sprawdziło się to genialnie. Coraz wyraźniej zaznaczają się też zmiany w charakterze Katona. Jednak nie jestem pewna, czy podoba mi się kierunek, w którym ta postać zmierza. Spodziewałam się ich, jednak przekonana nie jestem.
 
 Jest kilka literówek, parę innych błędów, ale w sumie książka jest świetna. Zdecydowanie polecam całą serię :)