Poniedziałek zaczyna się w sobotę

Przeczytałem ponownie po latach i teraz oceniam tę książkę znacznie wyżej niż kiedyś. Połączenie socjalizmu i magii udało się braciom Strugackim nadzwyczajnie wraz z kąśliwą satyrą opisującą działalność pracowników naukowych, której trafność pozostała właściwie nienaruszona także w odniesieniu do współczesnych pracowników nauki. Historia Saszy Priwałowa, programisty nieoczekiwanie zatrudnionego w Instytucie Badania Czarów i Magii przypomina nieco sen, w którym dzieją się rzeczy przedziwne, ale bohater zupełnie się ich niecodziennością nie przejmuje. Magowie-naukowcy prezentują wszystkie możliwe opcje: autentycznych odkrywców i pasjonatów, karierowiczów i nieudaczników, partyjnych donosicieli i lizusów, leni i pracusiów oraz wariatów nie zwracających zupełnie uwagi na konsekwencje swoich odkryć. Zupełnie jak na moim uniwerku :-)

Zastanawiałem się tylko czy ta historia będzie zrozumiała dla współczesnych, młodszych czytelników. Może jednak tak, bo ówczesna socjalistyczna gorliwość i partyjniactwo jako żywo przypominają to co współcześnie możemy obserwować pod politycznymi szyldami lepszego sortu. Donosicielstwo i jedynie słuszne poglądy też wróciły z nową siłą i naprawdę niewiele je różni we współczesnym polskim wydaniu od dokonań fikcyjnych socjalistycznych magów. Trzeba braciom Strugackim przyznać, że napisali tę książkę znakomicie - musieli przecież omijać radziecką cenzurę a udało im się pod pozorem lekkiej książki fantasy ośmieszyć socjalistyczną naukę i jej podpo...

Bardzo lubię radziecką sf, jest niezwykle specyficzna, ma w sobie ogrom odniesień do rzeczywistości, zgrabnie ukrytych pod płaszczykiem fantazji. Nie inaczej jest w tej książce, opowiadającej o przygodach młodego programisty, który dzięki przypadkowemu spotkaniu znajduje zatrudnienie w Instytucie Badań Czarów i Magii.