Autorka podejmuje problem poszukiwania wzoru idealnego człowieka, interesujący pisarzy od wieków, na który nakładają się dodatkowo wątki polityczne, typowo polski lęk przed nazistami i manipulacjami. Bohaterka powieści, Sabina, jest poetką, piękną kobietą o wielu zainteresowaniach, ogromnej wrażliwości i bogatej wyobraźni. Przeżywa stany intelektualnej iluminacji, w których poznaje wydarzenia, o jakich nigdy nie słyszała, odkrywa prawdy, o jakich nie miała dotąd pojęcia. Dociera do nadprzyrodzonego wymiaru rzeczywistości. Jest predysponowana do życia wiecznego na innej planecie, a w jej świadomości zakodowany jest matematyczny wzór szczęścia wiecznego ludzkości.